 |
|
Człowiek, który nie zakochuje się łatwo, kocha zbyt mocno.
|
|
|
|
Błędy bolą, ale to one pokazują nam, czego w przyszłości nie robić.
|
|
|
|
Głowa do góry, a optymizm wejdzie w nawyk.
|
|
|
|
To , że się uśmiecham , śmieje i żartuje jak zawsze nie znaczy , że u mnie jest zajebiście . Ja po prostu nie lubie pokazywać , że jest mi źle.
|
|
|
|
Zamykamy oczy i przypominamy sobie te najwspanialsze chwile, które przeżyliśmy. Łzy ochoczo wylewają się z naszych oczu, a tęsknota rozpieprza nas od środka. Za wszelką cenę pragniemy by to wszystko powróciło. By te wszystkie wspólnie przeżyte sekundy powróciły na nowo. A najgorsze w tym wszystkim jest to, że w to wierzymy, że mamy choćby najmniejszą iskierkę nadziei, że to kiedyś powróci. Łudzimy się jak alkoholicy czy narkomani, którzy mówią sobie, że już nigdy nie wezmą, ale dziś ostatni raz...
|
|
|
|
W pierwszej kolejności poznaj jej uśmiech, woń duszy, wrażliwość serca, a następnie smak ciała. Nigdy w odwrotnej kolejności...
|
|
|
|
To dziwne.
W matematyce dwa minusy dają plus,
nie nie zamierzam, oznacza zamierzam,
szklanka może być do połowy pełna i do połowy pusta,
trzy zakręty w prawo, dają zakręt w lewo,
głusi słyszą czasami więcej niż pełnosprawni ludzie,
grosik dla jednych jest niczym, a dla innych może oznaczać wszystko,
gdy mówimy kocham, ludzie odchodzą...
Więc, czy wrócą, gdy powiem nienawidzę?
|
|
|
|
Teraz milczysz... Znowu odezwiesz sie jak ułożę sobie życie..
|
|
|
|
Uwielbiam ludzi, którzy potrafią mnie rozśmieszyć, kiedy wcale nie mam ochoty się uśmiechać..
|
|
|
|
Bo czasem trzeba się uśmiechnąć. Tak mimo wszystko, spróbować na nowo żyć. Przestać żyć w klatce zbudowanej z mieszanki wspomnień i niespełnionych marzeń. Dać z siebie wszystko. Dla siebie i tych, którzy naszego uśmiechu są warci...
|
|
|
|
Umieszczam Cię w muzeum mego
serca, które często zwiedzam..
|
|
|
|
Bywają takie dni i noce, które
zmieniają wszystko.
Bywają takie rozmowy, własne lub
zasłyszane, które są w stanie
wywrócić do góry nogami cały nasz
świat.
Nie możemy ich przewidzieć.
Nie możemy się na nie
przygotować.
Czyhają gdzieś na nas, zapisane w
łańcuchu pozornych przypadków,
nieuchornne jak świt po ciemności..
|
|
|
|
Dodaj komentarz
