 |
|
był jej jak tlen potrzebny do życia tak mocno
|
|
|
|
kochanie, mam Cię w sercu
|
|
|
|
znam Boga, lecz nie rozmawiam z Nim długo, od kiedy zobaczyłam, jak pozwala cierpieć ludziom...
|
|
|
|
muszę wiedzieć o czym myślisz, nawet kiedy milczysz
|
|
|
|
bilans decyzji złych i tych idiotycznych, i my w tym. nasze umysły w to wnikły. nie słyszałam głosu rozsądku, przemówił instynkt. nie ma Ciebie, nie ma mnie, nie ma nas..
|
|
|
|
ze skrajności w skrajność
|
|
|
|
wiedziałam od dawna, spłonie w pizdu każdy moment
|
|
|
|
cały sens pali się jak kartka
|
|
 |
|
Czasem po prostu w jednej chwili, ot tak, tracimy wszelką wiarę w siebie. Tracimy wiarę w to, że cokolwiek może się nam udać. Właśnie czasem tylko ta jedna chwila uświadamia nam, że jesteśmy nikim. Najprawdopodobniej dzieje się to wtedy, gdy jesteśmy już tak blisko uwierzenia w własne siły, postrzeżenia siebie i wszystkiego : "jednak nie jest aż tak źle" i zaakceptowania siebie, takim jakim się jest. A jednak, jedna chwila burzy wszystko. W mgnieniu oka rozsypuje się nasza "piramida", którą wcześniej "pokładaliśmy". I zaczyna się wszystko od nowa. Akceptacja samego siebie nie jest łatwa, dlatego zajmuje to dużo czasu, cennego nam czasu.../zelkowa
|
|
|
|
...a tak, że nie chodzi nam o nic, może tylko o ciepłe strumienie powietrza, przekazywane z ust do ust, jak istota człowieczeństwa. to wtedy Ty i ja i zawsze jeszcze ktoś..
|
|
|
|
tysiące słów na wiatr i złego dobre końce
|
|
|
|
powoli przyzwyczajam się do swej nieobecności, powoli przyzwyczajam się do Twej bezradności i tak czasem sobie myślę, że lepiej byłoby, gdyby nie było Cię.. a może nie, a może właśnie mylę się
|
|
|
|
Dodaj komentarz
