 |
smutno mi za tym wszystkim, co mogłem nazywać moim
|
|
 |
Odwrócili się ode mnie, jak leciałem w dół tam.
Jak wciągała otchłań, jak tonąłem w smutkach.
Mówię do tych co stali na burtach.
Że to wyrzuci w górę mnie jak katapulta. / Gedz-Otchłań
|
|
 |
Sukces rodzi wrogów, pewnie dlatego ich nie masz. / Gedz-Otchłań
|
|
 |
dlaczego, skoro kochałem ją jak nikogo na świecie, nie mogliśmy być z sobą? kochałem, to zresztą jakby nic nie powiedzieć. nieraz czułem, jakby to ona dopiero dała mi życie. jakby to nie ona z mojego żebra, lecz ja z jej żebra, odwrotnie niż w Piśmie
|
|
 |
śniło mi się, że przyszłaś. toteż siedzę i czekam tu na ciebie. czekam, że może wraz z tobą łagodność spłynie na me serce, spokój na moje myśli, zapomnienie na pamięć
|
|
 |
Jest ogromna różnica między samotnością, a decyzją o byciu samym. Nie wyobrażam sobie być z byle kim. Nie chcę kogoś kto nieustannie podcina mi skrzydła. Potrzebuję kogoś kto złapie mnie za rękę, będzie zawsze wspierał i powie: „razem będziemy latać”.
|
|
 |
czasem wydaje mi się, że śmierć jest już poza mną, a ja cię kocham dalej
|
|
 |
powiem ci tylko, że świat nie istniał dla mnie poza tobą, chociaż to niewiele mówi
|
|
 |
nie musisz się zastanawiać, czy myślę o Tobie, bo myślę
|
|
 |
Zabiłem w sobie ten strach, nie mam już czego bać. / Smolasty
|
|
|
|