 |
|
,,A zatem patrzymy na siebie z oddali i kochamy się wzajemnie. Ja daję jej ciepło i życie, a ona daje mi rację bytu. ''
|
|
|
|
Życie nauczyło mnie nie tracić nadziei, ale też się do niej zbytnio nie przywiązywać. Jest okrutna i próżna, wolna od skrupułów.
|
|
|
|
Nadzieja jest dobrym śniadaniem, lecz kiepską wieczerzą.
|
|
|
|
Dlaczego inni nie tracą nadziei? Wbrew wszystkiemu.
|
|
|
|
Czyżby nie rozumiał, że znów przywraca dziewczynę światu? I że było to najgorsze, co mógł zrobić komuś, dla kogo nie było już żadnej nadziei?
|
|
|
|
Czym byłoby życie bez nadziei? Iskrą odrywającą się od rozpalonego węgla i gasnącą natychmiast.
|
|
|
|
Przywilejem dzieciństwa jest poruszać się bez przeszkód między magią i owsianką, między bezgranicznym strachem i galopującą radością.
|
|
|
|
Nadmiar smutku się śmieje. Nadmiar radości płacze.
|
|
|
|
Kiedy patrzymy na otoczenie – nie wszystko, co skacze, to się cieszy.
|
|
|
|
On by nie mógł być warzywem – nawet karczoch ma serce.
|
|
|
|
– Wierzy pani w cuda?
– Tak, ale nie dzisiaj.
|
|
|
|
Życie jest próbą spektaklu, który nigdy się nie odbędzie.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
