 |
|
Przy Tobie jestem lepszą wersją siebie, starając się na Ciebie zasłużyć.
|
|
|
|
Wiesz kiedy jest prawdziwa miłość? Wtedy, gdy on zakocha się w Tobie potarganej, z czerwonym nosem i zachrypniętym głosem, a nie gdy będziesz szła po mieście w niebieskiej sukience i obejrzy się za Tobą jak sto innych facetów. Wtedy, gdy nie będzie cenił Cię za to jak wyglądasz, ale za to jaka jesteś i kiedy uświadomi sobie, że dajesz mu więcej emocji niż gra komputerowa.
|
|
|
|
Może dziwnie to wygląda, gdy dziewczyna w męskiej bluzie, najkach i baggach stoi na środku sklepu New Look, trzyma w ręku platformy swoich marzeń i krzyczy , że je chce. może, ale też jestem dziewczyną i kocham sukienki, buty na obcasie i inne takie pierdoły, nigdy też nie odłożyłabym w kąt najek, męskich koszulek i fullcapa.
|
|
|
|
Czasami, mimo, że coś nas niszczy, nie potrafimy od tego odejść. Czasami, po prostu boimy się zmian. Czasami samych siebie. A czasami kochamy zbyt mocno, by uwierzyć, że miłość potrafi zabić.
|
|
|
|
Zaopiekuj się moim sercem, zostawiłam je przy Tobie.
|
|
|
|
najpierw muszę zaufać sam sobie. potem pomyślę o czymś więcej.
|
|
|
|
kochanie, ludzie to gorsza trucizna aniżeli alkohol i tytoń.
|
|
|
|
Nienawidzę w sobie tego, że tak szybko zaczynam zbliżać się do ludzi, że tak szybko przyzwyczajam się do ich obecności, ich rzuconego cześć w moją stronę, do zbitych piątek na osiedlu, do wyznań, które kierują w moją stronę, do nich samych. nie znoszę tego, bo przecież to oczywiste, że każdy w końcu odchodzi. czy jest to świadomy wybór, czy śmierć. ale odchodzi, a ja zostaję z coraz bardziej poszarpaną duszą.
|
|
|
|
Jestem zagubionym człowiekiem pośród codziennych odczuć.
Jestem tym, którym Ty wzgardziłbyś na ulicy.
Jestem tym, który oczekuje od życia czegoś więcej.
Jestem przegranym.
|
|
|
|
Spójrz na to co działo się rok temu. Czy nie jesteś innym człowiekiem? Czy nie opuścili Cię inni ludzie? Przemyśl to i nie żałuj niczego.
|
|
|
|
Zawsze się bałam. Bałam się być zbyt brzydka i bałam się być zbyt piękna. Bałam się za bardzo zbliżyć do drugiego człowieka i równie mocno obawiałam się odrzucenia. Bałam się drwin. Bałam się oskarżeń, że się mylę, i równie mocno obawiałam się uznania mnie za arogancką, kiedy miałam rację. Takie życie bardzo wyczerpuje. W końcu brakuje już sił, wszystkie źródła są puste i człowiek chce tylko wydobyć się ze swojego życia. Zmienić. Stać kimś innym.
|
|
|
|
Trzeba być obojętnym. Bez duszy i serca. Obojętnie się budzić i z taką samą wyuzdaną obojętnością zasypiać. Nosić ja w sercu, jednocześnie serca nie posiadając. Taka abstrakcja. Nikogo nie całować. Nikomu nie pozwalać się kochać. Tylko oddychać i trwać.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
