 |
Nie chce mi się już wypełniać czasu. Mija dzień, mija noc i światła gasną. Nie chce mi się jeść, nie chce mi się wyjść, mój czas jest wolny, a Ciebie nie ma w nim. [PEZET]
|
|
 |
These wounds won't seem to heal, this pain is just too real, there's just too much that time cannot erase... [EVANESCENCE]
|
|
 |
I'm so tired of being here, suppressed by all of my childish fears, and if you have to leave. I wish that you would just leave, your presence still lingers here, and it won't leave me alone! [EVANESCENCE]
|
|
 |
Frozen inside without your touch, without your love, darling only you are the life among the dead. [EVANESCENCE]
|
|
 |
Now that I know what I'm without you can't just leave me. Breathe into me and make me real, bring me to life [EVANESCENCE]
|
|
 |
I co, płakać mam? Bo się patrzą na ręce, i plują pod nogi mi wciąż. Bla, bla, bla, trudno, co zrobić mam. Jedno życie, jedno zdrowie, i ciężko idzie więc się porobię znów, a jak ci źle to odejdź, albo cokolwiek zrób. [BONSON]
|
|
 |
Poczekam aż zatęsknisz wtedy powiem Ci spierdalaj. [STUDIO POKÓJ]
|
|
 |
Skup się na jasnej stronie, wdepnij pedał gazu. Nigdy nie patrz wstecz. Może walniesz w krawężnik - codziennie uczymy się na błędach.
|
|
 |
na końcu podróży nikt na mnie nie czeka.
|
|
 |
"... i odkryłem, że nie istnieje nic gorszego od poczucia, że nasze istnienie lub nieistnienie nie jest dla nikogo ważne, nikogo nie interesują nasze przemyślenia na temat życia, a świat spokojnie może toczyć się dalej bez naszej kłopotliwej obecności."
|
|
 |
"Kiedyś byłem swoją własną ochroną, ale nie teraz. Zagubiłem się wśród ścieżek życia, w jakiś sposób."
|
|
 |
ciężko cieszyć się z sukcesów, mając cały czas w pamięci wielką porażkę.
|
|
|
|