 |
i pamietaj , żałuj tylko tego , czego nie zrobiłeś // eiibejbe
|
|
 |
'Skąd mogłam wiedzieć, że źle zrozumiesz?
Kazałam czekać, a ty nie umiesz.
Skąd mogłam wiedzieć, że przesadziłam,
dla ciebie wieczność, to dla mnie chwila...
|
|
 |
Czas zapierdala koleszko czas ludzi zmienia,
marzenia uciekają wspólpraca nie owocuje
Musisz wziaść sprawy w swoje ręce, grać tak jak czujesz.
Nie wiele jest tych twarzy, co życzą ci dobrze, ale są
i na nich możesz sie braciszku oprzeć..
To chyba dobrze ze jest taki ktos..
Z ktorym możesz porozmawiac, zrzucić z siebie całą złość..
Dość pierdolenia o tym czego nie ma
|
|
 |
„Niedaleko czekała na niego łazienka z prysznicem, filiżanka gorącej herbaty i dzień podobny do innych. Nie potrzebował niczego innego."
|
|
 |
„Kiedy teraz o tym myślał, czuł się jak głupiec, podobnie jak ktoś, kto uświadamia sobie, ile życia zmarnował na wyobrażanie sobie, jak mógłby być szczęśliwy, gdyby znajdował się gdzieś indziej.”
|
|
 |
„-Przyzwyczaisz się. Niedługo przestaniesz go zauważać- rzekł. - Jak to? Przecież będę go zawsze miała przed oczami. - Właśnie dlatego- odparł Mattia.- Właśnie dlatego nie będziesz go widzieć.”
|
|
 |
„Już się nauczył, że wyborów dokonuje się w kilka sekund, a ich skutków doświadcza się przez resztę życia.” ll Paulo Giordano "Samotność liczb pierwszych"
|
|
 |
Bałam się tego dnia, serce krzyczy wróć.!
|
|
 |
Już tylko Ty masz taką moc, obudź mnie proszę, ratuj naaaas!
|
|
 |
I co? też chcę wierzyć w miłość, w coś co da mi szansę
Pokaże sens by dalej prowadzić tą walkę
Widzę tragedię, gdy wiara w Boga zabiera życie
Ludziom co zamiast niego znaleźli religię
To list z ziemi jak Twaina, bo chcę to spisać
Łez atramentem namaluję swój obraz Guernica
Tak pragnę życia, tak pragnę ufać, poradzić sobie
Tak pragnę żyć, by wrzasku metropolis nie słuchać
Znaleźć harmonię, by świat był częścią mnie
Bez systemu, bez potwora, który zjada moje serce
Wciąż chcę wierzyć w te ideały
Wciąż wierzyć, że jest sens tej naszej pracy
Że tak naprawdę ziemia jest tylko przelotnym momentem
Krótkim przystankiem do stacji - wieczne szczęście
Otwieram oczy i niestety wciąż jestem tutaj
I tylko marzyć może mi się świat tonący w uczuciach
|
|
 |
Wspomnienia potrafią zabijać.
Niektóre miejsca zabierają nasze serca.
Jesteśmy tylko jak pyłki na wietrze.
|
|
 |
Cały sekret tkwi w tym, że niektóre historie są niedokończone i tkwią w nas jeszcze mocniej.
|
|
|
|