 |
|
skasowałam z pamięci Twoje ego, wiesz dobrze dlaczego
|
|
|
|
i nie ważne co powiesz, ja i tak wiem, że Cię kręcę
|
|
|
|
tak łatwo tu zwariować, minąć się z prawdą
|
|
|
|
oddałam swoją pamięć do pralni. może zapomnę
|
|
|
|
jestem z tych co nakrywają głowy kołdrą, z tych którym strach uniemożliwia oddychanie
|
|
|
|
nie wierzymy, że tu wciąż tkwimy
|
|
|
|
tak czy siak, nie ważne i tak
|
|
|
|
po szyje w chmurach, po kolana w oceanach
|
|
|
|
gdyby, gdyby to nie było na niby
|
|
|
|
chodź ze mną, by sens nadać życia krokom
|
|
|
|
słodka jak miód, gorzka jak czekolada, taka jestem, taką właśnie być wypada
|
|
|
|
w tym syfie od dawna, sukces to dla mnie standard
|
|
|
|
Dodaj komentarz
