 |
|
Gdy oddasz coś, co kochasz nad życie, Nic już nie będzie takie samo, Dlatego rozważnie szafuj miłością, Nie jest nam dana raz na zawsze.
|
|
|
|
Wstaję rano, siadam na łóżku i myślę nad wszystkim. Dochodzę do wniosku, że są ci znajomi, którzy mnie otaczają, że nie jestem sama, że zawsze się śmieje jak jestem z nimi bo uśmiech wychodzi mi na twarzy. A potem myślę .. Co?! Przecież to żart.... Oni i tak nie są przy mnie kiedy ich potrzebuje, potrafią obrabiać mnie za plecami kiedy chcą, nigdy nie są dla mnie szczerzy, jestem dla nich wtedy kiedy się nudzą. A mój uśmiech ? Uśmiech .. Ha! To tylko sztuczne zachowanie z mojej strony... Bo nie lubię pokazywać jaki ból zadają mi ci wszyscy ludzie ...
|
|
|
|
Cześć. Wiesz kim jestem? Jeśli nie, powiem ci. Jestem wrażliwą osobą i wiem, że o tym wiesz... Sam mówiłeś mi o tym, że uważasz, że jestem wrażliwa, sympatyczna itd. Nie lubię być wrażliwa bo wiele słów nawet tak słabych rani moje serce. Każde głupie słowo dotyczące mnie uderza mocno echem w moim sercu. Jeśli już wiesz i raczej można powiedzieć, wiedziałeś, że jestem wrażliwa to dlaczego nie starasz się by twoje słowa nie bolały tak mocno? Mimo twoich stwierdzeń , że dużo osób powinno uważać z słowami do mnie to i tak ty sam jesteś nie lepszy. W każdy możliwy sposób ranisz . Wiesz jak ranisz? Nie jak ci ludzie co nie raz się im wymsknie żartem. Gorzej niż wróg ... Zadajesz taki cios, że ja nie potrafię się pozbierać bo twoim jednym słowie, które tak szybko i tak długo utrzymuje się we mnie. Nie mów więc nigdy, że bd uważał na mój wrażliwy charakter, bo i tak jesteś gorszy od ludzi, którzy nie uważają....
|
|
 |
|
“'zaufanie to krucha rzecz, raz zdobyte pozwala korzystać z ogromnej swobody , ale utracone jest nie do odzyskania, i niestety nigdy nie wiemy komu można zaufać. Bliscy potrafią zdradzić, a zupełnie obcy przyjść z pomocą. Większość ludzi woli ufać wyłącznie sobie, to najlepszy sposób żeby się nie sparzyć.'”
|
|
 |
|
Wcześniej potrafiłam płakać, ba, wyć z bólu. Chwytać do ręki poszczególne rzeczy i rzucać nimi o ścianę, a zaraz później uderzać o nią własnymi dłońmi. Źle znosiłam każde wspomnienie o nim, Jego kłamstwach, złamanych i niedotrzymanych obietnicach. Teraz jest trochę inaczej. Staram powstrzymywać wszystkie swoje emocje, wychodzę na balkon, zapalam papierosa i ze spokojem patrzę w niebo. Może to wcale nie pozwala mi zapomnieć ale uczy sobie z tym radzić, chociaż trochę.
|
|
|
|
nie wiem, naprawdę nie wiem już nic. tak często ludzie pytają mnie o coś a ja jedyne co potrafię to spojrzeć na nich bez słowa i wzruszyć ramionami. nie potrafię określić czy jest mi smutno, czy jest mi wesoło a czy może czuję się dobrze lub źle. żyję, oddycham i jakoś w miarę funkcjonuje bo wiem, że tego wymagają ode mnie inni. nie chcę płakać a może już nawet nie potrafię. czekam na coś, nieustannie czekam na coś ale sama nie wiem na co.
|
|
|
|
[2] Kiedy dotarłam do niżej zamieszczonego wpisu jestem pełna podziwu tej strony, która stała się pamiętnikiem dla mnie i pewnie dla wielu osób. Nigdy nie zależało mi na sporej ilości obserwatorów ani wizyt ale cieszy mi się twarz na widok 311 osób, które poświęciły czas na czytanie tego co tutaj pisałam. Nie wiem czy ktoś jeszcze tutaj czasem siedzi ale każdy pamiętnik ma swój początek i koniec i właśnie dzisiaj zostaje zapisana "ostatnia" kartka. Nigdy już tutaj nie wrócę ale będę pamiętać jak bardzo ta strona mi pomogła bo czasem tylko ona mogła mnie wysłuchać i tylko tu mogłam przeklinać, wyzywać i pisać wszystko co leżało mi na sercu nie zastanawiając się nad tym. Jestem szczęśliwa wiedząc, że podobały się moje wpisy bo do teraz spotykam je na innych stronach lub profilach oraz z tego, że kilku z Was pisało o mnie o prośby, rady. Dziękuje.
|
|
|
|
[1]Przez dłuższy okres czasu nie wchodziłam tutaj a może inaczej, po prostu zapomniałam o tej stronie. Dziś przeglądając tumbrl pewnej dziewczyny napotkałam swoje wpisy. Trudno mi opisać jak się poczułam czytając coś co pisałam pod wpływem chwili i emocji i chyba to zmusiło mnie do zalogowania się na tej stronie. Kliknęłam na ostatnią stronę i czytałam wszystkie wpisy po kolei, przy niektórych śmiałam się do łez bo były naprawdę zabawne i nie chodzi mi o ich treść ale o siebie kiedy to pisałam. Następne, następne i następne nie były dla mnie już takie śmieszne a wywarły u mnie łzy w oczach. Później, było tylko coraz gorzej bo na nowo przeżywałam to wszystko - znów miałam ochotę rozwalić wszystko dookoła, upić się do nieprzytomności czy wypalić paczkę fajek w kilkanaście minut. Nieprzypadkowo czytałam niektóre wpisy po kilka razy i uśmiechałam się na myśl, że wtedy byłam naprawdę szczęśliwa.
|
|
 |
|
Życie ciągle płata mi figle. Myśli, że mam dość sił by iść ciągle pod wiatr, a ja mam już oczy pełne piasku, nie widzę nic...
|
|
|
|
gdybyś miała tyle rozumu co tapety na twarzy.
|
|
|
|
Żyję starym wczoraj , bo na nowe Jutro , jakoś już nie mam siły...
|
|
|
|
Dodaj komentarz
