 |
|
życie potrafi ranić jak ludzie którym ufamy mimo że obiecywali że zawsze już będą z nami
|
|
|
|
nie używam broni, a zadaję wam rany,wy chociaż macie broń nie potraficie mnie zranić.
|
|
 |
|
Nie wolno wspominać! Wspomnienia są zawsze wyidealizowane i potem tęskni się za czymś, czego tak naprawdę nigdy nie było
|
|
|
|
Pragnę czegoś więcej niż teraz, ale nie chciałbym zniszczyć tego, co mamy.
|
|
|
|
Trawimy życie na drobiazgach. Prostota, prostota i jeszcze raz prostota! Tak, niechaj ludzkie sprawy ograniczą się do dwóch czy trzech, a nie stu czy tysiąca: zamiast liczyć do miliona, człowiek powinien liczyć do dwunastu(...).
|
|
|
|
Pewne rzeczy miały to do siebie, że po prostu się nie zmieniały.
|
|
|
|
Dlaczego ludzie wyznają miłość osobie, której jeszcze dobrze nie znają?! Mogą kochać jej wyidealizowaną wizję, ale póżniej ta osoba okazuję się być inna niż wyobrażenie o niej więc nie mów mi, że mnie kochasz! Nie masz prawa mnie kochać!
|
|
|
|
Nie zamierzam już przysparzać sobie bólu. Czas bólu minął. Jest daleko za mną. Nie mam powodu odsuwać zasłony. Żadnego.
|
|
|
|
Kiedyś traktowałam ludzi dobrze. Teraz z wzajemnością.
|
|
|
|
dlaczego tak z jedną chwilą giniesz jak mgła, szara mgła?
|
|
|
|
Pokaż komentarze (1)
