 |
|
mam swój zamknięty świat, z własnym Olimpem, Ty zakłamaną twarz w stylu z deszczu pod rynnę
|
|
|
|
te słowa chrzęszczą jak szkło pod podeszwą, trzeszczą, chuj z tym, jebać to zresztą
|
|
|
|
wspomnienia jak oblazłe z farby drzwi, tamte dni jak światło starej żarówki, rdzawe zacieki i odrapany tynk - to przyjaźń? może lepiej o tym nie mówmy
|
|
|
|
jak niedopałek pod butem ginie każda chwila
|
|
|
|
co by sie stało gdyby sie nie stało to co sie stało?
|
|
|
|
przed nami morze wódki do przepłynięcia było, legion suk, które chciały miłość, niejeden melanż - to przeszłość, nigdy przyszłość, powodów milion
|
|
|
|
pozostaje człowiekiem wśród licznych zmian, idę przez życie z bagażem mocy i ran
|
|
|
|
jebać wasze układy, fałszywe uściski dłoni.
|
|
|
|
napisałem list chociaż nawet nie znam twojego imienia, nie wiem nic a nic o tobie ale czy to coś zmienia?
|
|
|
|
wiedz, że musisz iść do przodu tu bez względu na nawierzchnie.
|
|
|
|
ludzie odejdą, oszustwa się skończą, a wtedy nie zostanie Ci nic - tylko samotność.
|
|
|
|
dosyć mam, wciskam pauzę, SAM sobie poradzę
|
|
|
|
Dodaj komentarz
