 |
|
mój sens życia nie chce mnie znać.
|
|
|
|
nie chcę mi się już nic, odszedłeś, a razem z Tobą wszystkie jakiekolwiek chęci do życia.
|
|
|
|
i nawet nie wiesz jak trudno mi teraz wstać z łózka ze świadomością, że Ciebie już nie mam.
|
|
 |
|
Nie chcę wierzyć w słońce tuż po burzy, bo nadzwyczajnie go nie potrzebuję, nie potrzebuję ciepła jego promieni, ani tego, że znów będzie na parę chwil, by o zachodzie niepostrzeżenie zniknąć. Nie potrzebuję nadziei na lepsze jutro, definicji szczęścia czy sprostowań uczuć, nie potrzebuję niczego, bo dziś, nie mam już nic. / Endoftime.
|
|
 |
|
chcę znaleźć kogoś takiego jak On, i zapomnieć o tym co było
|
|
|
|
wiesz jak jest ciężko, przyznać się, że kogoś potrzebujesz? wiesz jak ciężko jest mieć świadomość, że nic nie znaczysz.. wiesz jak kurwa ciężko? bo nie wydaje mi się
|
|
|
|
Bywało, że serce było jedynie marginesem, tym nic nie znaczącym, potrzebnym by zapisać zaledwie parę wątków, których równie dobrze mogłoby zupełnie tam nie być. Uczucia? Sterta kurzu, syf gromadzący się gdzieś pomiędzy, nigdy nie uważałam, że potrafię im podołać, nigdy też nie dzieliłam się nimi, bo nadzwyczajnie nie było po co. A szczęście? To parę reguł, sprostowań w życiu, bez terminowej definicji, bez zaprzeczeń i skrupułów, dziś go nie ma, bo szczęściem był On. / Endoftime.
|
|
|
 |
Ty też masz wrażenie, że już nie poczujesz czegoś tak silnego do innego?
|
|
|
|
ma smak rozczarowania i nazywa się miłość.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
