 |
|
Nienawidzę całego mojego ciała. Moich nóg, rąk, bioder, piersi, stóp, dłoni, uszu, nosa, oczu. Nienawidzę mojego serca za to, że bije. Nienawidzę mojej krwi za to, ze rozprowadza tlen po moim ciele. Nienawidzę mojej wątroby za usuwanie z organizmu substancji pochodzących z pożywienia. Nienawidzę moich płuc za pobieranie tlenu i przekazywanie go przez krew do komórek. Nienawidzę moich nerek za to, ze nie pozwalają mnie zniszczyć szkodliwym produktom przemiany materii. A najbardziej z nich wszystkich, nienawidzę mojego chorego mózgu - za to, że czuwa nad tym, by każdy z moich organów działał i utrzymywał mnie przy życiu.
|
|
|
|
Młodość to oszustwo, prawdziwe gazetowe i książkowe szachrajstwo! Najpiękniejsza pora życia! Starzy ludzie zawsze robią na mnie wrażenie. o wiele bardziej zadowolonych. Młodość to najtrudniejszy okres w życiu. Na przykład samobójstwa w podeszłych latach nie zdarzają się prawie wcale
|
|
|
|
Nadszedł dzień, kiedy zniknęło to wszystko między nami. Ziemia rozstąpiła się, rozdzieliła nasze ręce. Relacja wyrwała się z serc i pofrunęła w przeciwnym kierunku, zabierając ze sobą cząstki duszy. Złudne nadzieje zastąpiły nam drogi. Zgubiłyśmy się. Ja się zgubiłam. Wierzyłam, że odnalazłam to, czego szukałam, ale widocznie tak naprawdę oszukiwałam samą siebie. A może nie tylko ja kłamałam? A może ja W C A L E nie kłamałam?
|
|
|
|
Kiedy to się stało? Kiedy zgubiłam siebie? Kiedy zniszczyłam sobie życie? Kiedy stałam się tym… czymś…? Jak to naprawić? Czy w ogóle się da? Dlaczego ja? Za co? Kogo skrzywdziłam? Komu odmówiłam pomocy? W którym miejscu popełniłam błąd? Kiedy zgrzeszyłam aż tak bardzo? Co zrobiłam? Kto mi aż tak źle życzy? Czemu wciąż chcę udawać, że wszystko jest w porządku, staram się znowu być tą, którą już nie jestem? Czego mi brakuje? Co to jest… Czym jest to „ale” ? Czy to przez nie teraz dzieje się to, co się dzieje? Czy czuję ten ból dlatego, że nie potrafiłam się dostatecznie dobrze cieszyć z tego, co mi ofiarowywano? Czego żałuję ? Za czym tak tęsknię? Co zabija mnie co noc i co pozwala mi znów się narodzić z samego rana? Dlaczego nie mam odwagi ani siły? Gdzie one się podziały? Co się ze mną stało…?
|
|
|
|
Bertrand Russel wspomina, iż jako młody człowiek doszedł do takiego oto wniosku: ludzie tak okropnie cierpią, że należałoby możliwie największą liczbę ludzi zabijać, aby zmniejszyć, jak tylko można, masę cierpienia na tym okrutnym świecie.
|
|
|
|
Kiedy zapragniesz różowego słonia, różowe słonie nagle pojawią się wszędzie dookoła – będą wabić cię z każdej wystawy sklepowej i okładki gazety, będą wysuwać trąby ze wszystkich kątów twojego pola widzenia. Kiedy zapragniesz takiego słonia z całego serca i z jakiegoś powodu okaże się, że nie możesz go dostać, zaczniesz mijać na ulicy setki osób prowadzących takie zwierzaki na smyczy, przytulający je i szczerzący się do ciebie w sposób „ Ja mam a ty nie!”.
|
|
|
|
Nikt nie tęskni za moją obecnością. Nikt nie zauważa, gdy jestem i gdy mnie nie ma. On mnie nie potrzebuje i ja sama nie cieszę się z tego, że zostałam poczęta. Nie zmienię świata na lepszy, nie stworzę nowej symfonii, nie napiszę wiersza, przy którym ktoś się wzruszy. Nie sprawię nikomu radości, bo samej sobie jej dać nie potrafię. Jestem żałosna, gdy płaczę. Jestem żałosna, gdy marzę, że ktoś mnie kiedyś pokocha. Kto mógłby mnie kochać, jeśli mogę być tylko ciężarem ze swoimi śmiesznymi lękami?
|
|
 |
|
Kochanie będziesz miał szansę, gdy w wibratorze wysiądzie Enerdżajzer. xd
|
|
|
|
nie każda kobieta jest zepsuta ,nie każda za pięniądze robi druta! ;D
|
|
|
|
- z czym masz kanapkę ? - z pasztetem. - podobno jesteśmy tym co jemy. - spierdalaj.
|
|
|
|
3 sekundy zajmuje powiedzenie "Kocham Cię", 3 godziny wyjaśnienie tego oraz całe życie by to udowodnić.
|
|
|
|
Czy jestem aż tak seksowna, że moje życie co chwile się pieprzy?
|
|
|
|
Dodaj komentarz
