 |
|
Oto paradoks straty: jak coś, czego już nie ma, tak bardzo może nam ciążyć?
|
|
|
|
Uwielbiam sposób w jaki na mnie patrzysz. I Twój uśmiech, który mówi więcej niż jakiekolwiek słowa. Uwielbiam Twoje dłonie, które choć nie dotykają mnie często, wydają się być tak bardzo potrzebne. Uwielbiam Twoje włosy, nieidealne, nieułożone, ale na swój sposób perfekcyjne. Uwielbiam Twoje poczucie humoru, sposób w jaki do mnie mówisz i fakt, iż jesteś dżentelmenem. Uwielbiam Cię. Całego. Z każdą niedoskonałością. Z każdym "ale". Z każdym niedopracowaniem. Z każdym efektem ubocznym. Chcę Cię. Takiego jakim jesteś. Tu i teraz. Bez doskonalenia się. Bez poprawek. Bez jakichkolwiek słów.
|
|
|
|
Nie żałuję, że go poznałam. Każdy człowiek daje nam jakąś lekcję. Każdy wnosi coś do naszego życia. Nikt nigdy nie przychodzi i nie odchodzi tak po prostu. Zawsze coś zostaje nam odebrane albo mamy czegoś więcej.
|
|
 |
|
Wyobraź sobie, że może być jeszcze gorzej... - Wybacz, ale aż tak bujnej wyobraźni to ja nie mam.
|
|
|
|
umre ci kiedyś. oczy mi zamkniesz, i wtedy swoje smutne, zdziwione, bardzo otworzysz
|
|
|
|
życie to dziwka, potem umierasz.
|
|
|
|
chodź, lubie nienawidzić świata z tobą.
|
|
|
|
Nikt przecież nie będzie na ciebie czekał.
|
|
 |
|
Czasem wystarczy nam tylko jeden sms,tylko jeden uśmiech, tylko jedna osoba by być szcześliwym.
|
|
|
|
tyle pytan chce ci zadac, ktore mi w glowie siedza, ale zbyt boje sie, ze zadasz mi bol odpowiedzia.'
|
|
|
|
prawdziwa milosc przetrwa wszystko, jesli grasz w te gre, to musisz grac czysto
|
|
|
|
Dodaj komentarz
