 |
Ci, których kochamy nie umierają, bo miłość jest nieśmiertelna.
|
|
 |
Skąd obojętność, która każe mi stać kiedy chciałbym pobiec za Tobą.
Prawdziwe słowa i emocje jak te, które wiążą mi gardło i serce.
Nie umiem powiedzieć tego, że wciąż jesteś dla mnie prawdziwym powietrzem.
|
|
 |
Bywają takie dni i noce, które zmieniają wszystko. Bywają takie rozmowy, które są w stanie wywrócić do góry nogami cały nasz świat. Nie możemy ich przewidzieć. Nie możemy sie na nie przygotować. Czyhają gdzieś na nas, zapisane w łańcuchu pozornych przypadków, nieuchronne jak świt po ciemności.
|
|
 |
Życie diametralnie inne niż to na ekranie
|
|
 |
Nie polubię Cię, jak powiedzieć prościej? Zbliżysz się o krok porachuję kości.!
|
|
 |
Gówno warci przyjaciele, znam to.
|
|
 |
Powinieneś być na plakacie z napisem: , mój tata zapomniał prezerwatywy '
|
|
 |
zęby nie truskawki - co roku nie rosną.
|
|
  |
Kocham Crossy, Deskorolki, i 15 centymetrowe obcasy, Zimną wódkę, cieńkie papierosy, i fotografię, oglądać gwiazdy, mieć multum branzoletek i pierścionków, ubierać dresy, śmiać się z głupich rzeczy, kocham tunele w uszach, i chłopaków w koszulach, męskie perfumy, zielone oczy, i Skurwysynów .
|
|
 |
Dziewczyna zjawiła się w jej domu z czteropakiem ich ulubionego piwa żurawinowego i kilkoma paczkami chipsów. - Teraz mogę się roztyć. Już nie mam dla kogo o siebie dbać – powiedziała, widząc przerażone spojrzenie swojej przyjaciółki. - Wybrałam Dom woskowych ciał. Pasuje? – włożyła płytę do odtwarzacza i popatrzyła uważnie na szatynkę, która skinęła głową i uśmiechnęła się półgębkiem. – Muszę zobaczyć Michaela bez koszulki – zaśmiała się, siadając na kanapie obok przyjaciółki. – Od czego zaczynamy?
- Dawaj te drinki – powiedziała, usadawiając się wygodniej na sofie. Otworzyła dwie butelki z żurawinowymi drinkami i jedną z nich podała szatynce. – Za naszą przyjaźń i brak problemów z facetami!
|
|
 |
- Dlaczego uważasz, że to ta jedyna? - Ponieważ kłócimy się, jak stare małżeństwo, rozmawiamy, jak najlepsi przyjaciele, flirtujemy, jak kochankowie i dbamy o siebie, jak rodzeństwo – odpowiedział, nie mogąc przestać się uśmiechać. Na samą myśl o swojej dziewczynie, robiło mu się ciepło, a co dopiero, kiedy o niej mówił.
|
|
 |
Przyjdź. Opowiem Ci jak bardzo boli Twoja nieobecność.
|
|
|
|