 |
|
pamiętasz nasz wspólny zakątek? naszą ławkę na której zawsze siadaliśmy i rozmawialiśmy godzinami? to już nie to samo gdy siedzę na niej sama. to już nie te same emocje,uczucia. to już nie to samo miejsce. // pruuderia
|
|
|
|
miłość w pewnym sensie,to akceptowanie wad.
|
|
|
|
budzę się rano i nie zwracam uwagi na to jak bardzo mam rozmazany makijaż,jak bardzo rozczochrane włosy i zaspane oczy. widzę Ciebie,a na mojej twarzy momentalnie pojawia się wielki uśmiech. przynosisz mi śniadanie do łóżka, całujesz w nosek i mówisz 'dzień dobry księżniczko. smacznego". sprawiłeś,że zaczęłam się uśmiechać i inaczej patrzeć na świat.mogłabym przy Tobie umrzeć kocie. // pruuderia.
|
|
 |
|
Przeszłość można ukryć, można ją zatuszować, zasłonić, żeby nic nie było widać - ale zawsze pozostanie świadomość tego, co jest pod spodem. | Jodi Picoult
|
|
|
|
Co jeśli tak naprawdę nigdy nie było Nas? [ yezoo ]
|
|
|
|
Powinniśmy stąd wyjechać. Zacząć żyć. Iść przed siebie. Nie wracać do przeszłości. Nie wmawiać sobie, że czegoś nie da się zrobić. Nie ma rzeczy niemożliwych. Wystarczy uwierzyć, w ludzi, w życie, w siebie. Trzeba gnać do przodu i nie skręcać w niepotrzebne ścieżki. Nie ma sensu się gubić, szukać wyjścia z trudnych i zbyt skomplikowanych sytuacji. Jesteśmy za młodzi na problemy. Nie przejmujmy się. Żyjmy. Kochajmy. Bawmy się. Bądźmy sobą. Jeszcze nie raz życie spieprzy nam teraźniejszość. [ yezoo ]
|
|
|
|
To Twoje życie, jedyne życie, jakie możesz mieć, jedyne, jakiego pragniesz. Nie będziesz o nie walczyć? | Paullina Simons
|
|
|
|
- Co byś zrobił, gdybyś utknął w jednym miejscu, każdy dzień był dokładnie taki sam i nic nie mógłbyś zrobić, żeby to zmienić? - Tak dokładnie wygląda moje życie. | Paullina Simons
|
|
|
|
Zbudowałaś wokół siebie mur, otoczyłaś się polem minowym i nikogo do siebie nie dopuszczasz. | Paullina Simons
|
|
|
|
Bólu samotności nie można porównać z żadnym innym bólem - jest tak dominujący jakby był z innego świata. Jakby dusza była na wygnaniu, jakby zawiódł cały świat, jakby nikt i nic z zewnątrz nie mógł pomóc, bo człowiek dociera do własnych granic, za którymi jest tylko pustka. | Marzena Rogalska
|
|
|
|
Dodaj komentarz
