 |
|
Gładzić dłonią Twoje włosy, wpatrywać się w oczy pełne miłości i uczuć czasem ciężkich do określenia. Błądzić dłonią po Twojej ręce wywołując dreszcze emocji, badać serce pod kątem bicia i puls pod kątem szybkości krążenia krwi. Bawić się z Tobą w chowanego, jeść kilogramy cukierków i wypijać litry kawy. Śpiewać do starych piosenek i śmiać się do utraty tchu. Całować się w deszczu i organizować wyścigi ślimaków. Kąpać się z Tobą w stawie i chować Ci ubrania. Łaskotać Cię, by choć na chwilę ujrzeć uśmiech zwalający z nóg. Kochać się z Tobą na plaży, wybierać się na wycieczki rowerowe jadąc przed siebie, nie znając drogi. Całować Cię po szyi i zaciągać się zapachem Twoich truskawkowych perfum. Pić z Tobą tymbarka i robić naszyjniki z kapsli. Być przy Tobie do końca życia i czynić Cię najszczęśliwszą kobietą na ziemi. Po to żyję kochana, dla Ciebie żyję, by uśmiech nie znikał, a serce biło mocniej z każdym kolejnym dniem./mr.lonely
|
|
 |
|
tylko we właściwych objęciach, człowiek czuje się szczęśliwy.
|
|
|
|
tak mi blisko do nihilistycznych postaw
|
|
 |
|
Niektórzy wypluwają emocje na bitach, inni zatrzymują je gdzieś głęboko w sobie, a ja jestem z tych, którzy kształtują je między słowami zapisanymi nieraz nawet na dłoniach. / Endoftime, blog.
|
|
|
|
Wyjechać i się zbudzić w obcym mieście.
Koniec świata. Ludzie chodzą do góry
głowami. Szyldy nic nie znaczą.
Obcy język. Nie ma języka.
|
|
|
|
Czasami budzę się rano i upadam od razu na twarz, zamiast na kolana. A potem chcę na tych kolanach iść za kimś. Aż na koniec świata. Ale nikt nie chce tych kolan. Też tak masz czasami?
|
|
|
|
Skończyła się burza. Ale cisza po niej jest inna.
|
|
|
|
A sztuką jest nigdy się na kimś nie zawieść./bekla
|
|
|
|
Bywa, że kuje Cię coś w serce przez parę minut, a później jest już normalnie. Bywa, że bolą Cię kolejne ruchy i w pewnym momencie coś nie pozwala Ci postawić kroku w przód. Bywa, że tęsknisz tak jak ja, wiedząc doskonale, że to i tak bez sensu. Bywa, że coś zaczyna nas łączyć. To ból, tęsknota. To nasze uczucia. / Endoftime.
|
|
|
|
Było bardzo źle. Nie dawałaś rady stać, nie mogłaś chodzić, upadłaś na samo dno. Czułaś jak za każdym razem gdy starasz się sobie pomóc, mimowolnie coś wgniata cię w ziemię. Po pewnym czasie przestajesz nawet próbować. Leżysz tam i czekasz. Trwasz zamiast żyć. Pragniesz własnej śmierci, uważając że to najprostsze wyjście z problemu a może nawet jedyne. Wtedy zjawia się ktoś i oświetla cię światło przypominające to gdy ktoś otwiera drzwi z oświetlonego pokoju do znajdującego się obok podobnego jednak ogarniętego ciemnością. Łapiesz dłoń oferującą ci pomoc i powoli wstajesz. Pamiętaj jednak, że to nie koniec. Że potrzebujesz długiej terapii a to że stoisz nie oznacza że możesz biegać. Małymi, chwiejnymi krokami rusz do przodu. Bądź cierpliwa nawet jeśli czasem jeszcze będziesz się potykać. Wiedz że teraz jest ktoś kto za każdym razem cię złapie./bekla
|
|
|
|
Moja dusza krzyczy, a serce łaknie pomocnej dłoni. Dłoni, która je przytrzyma, choć na chwilę, byle by nie upadło z hukiem na bruk. Czuję rozszarpywanie organów. Coś właśnie pociąga za żyły, grając na nich niczym na strunach. Powoli wyszarpuje żebra, każdej po kolei ze skruchą i nadzwyczajną delikatnością. Coś obchodzi się ze mną łagodnie. Chce mi dać nadzieję, po czym kruszy kości. Miażdży je z fascynacją i patrzy jak cierpię. Chyba uwielbia, gdy cierpię, gdy w moich źrenicach tkwi już tylko sama pustka. / Endoftime.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
