 |
|
a Ty nawet nie wiesz, kim dla Ciebie jestem
|
|
 |
|
Nie chcę brudzić się o twoją skórę. nie chcę dłużej czuć się jak szmata. Nie chcę widzieć twojej twarzy. Nie chcę myśleć, co się z tobą, Co się z tobą dzieje. Nie chcę patrzeć, jak znów coś chrzanisz. Nie chcę słyszeć twego głosu, Twojej głupiej gadki. Nie chcę tracić z tobą czasu. I chuj mnie obchodzi, co o mnie myslisz!! Uwierz mi, nie ma sensu się bić. I dłużej ze sobą być... Nie dzwoń, nie płacz, nie błagaj. Idź już sobie! Nie pomogą żadne kwiaty, Nie ma mowy. Po co tu stoisz? Chcesz coś usłyszeć? Tam są drzwi! Spadaj...
|
|
|
|
"Człowiek nie jest stworzony do klęski. Człowieka można zniszczyć, ale nie pokonać."
|
|
|
|
z uniesień pozostało mi uniesienie brwi, ze wzruszeń - wzruszenie ramion
|
|
|
|
"Dla mnie łagodniał, lecz wobec reszty świata pozostawał sobą. Z jednej strony wciąż był tym samym mężczyzną, w którym się zakochałam, twardym i szorstkim, a z drugiej - zmienił się. Był wszystkim, czego pragnęłam, czego potrzebowałam od drugiego, niedoskonałego człowieka."
|
|
|
|
Przyjaciel to człowiek, do którego dzwonię po wielu miesiącach milczenia, a on nie pyta mnie: "dlaczego się nie odzywałeś G?" tylko mówi: "cieszę się, że właśnie dziś słyszę Twój głos, w czym Ci mogę pomóc, kogo trzeba 'rozmontować'?"
|
|
|
|
"Ja potrzebuję tylko troszkę szczęścia, nie musi być dużo, troszeczkę. Tak żeby obudzić się przy kimś, kto mnie kocha i móc stwierdzić, że jestem szczęśliwa. Tak po prostu. Bo mnie kocha, bo jest, bo chce być i nie odejdzie."
|
|
|
|
"Zaufanie to odwaga, wierność to siła."
|
|
|
|
“Bo tak naprawdę każdy z nas pragnie tylko jednego: wiedzieć, że jest dla kogoś ważny.”
|
|
|
|
Kiedyś się obudzę i znikną problemy wiem to,ciągłe wkurwianie stanie się legendą,żyje nadzieją, że da się świat uleczyć.
|
|
|
|
Obecność, jest jednym z najwspanialszych prezentów jaki możesz podarować drugiemu człowiekowi. Nie musisz nie wiadomo czego robić, wystarczy że jesteś/ selektywnie
|
|
|
|
Nie pamiętam, kiedy tak naprawdę usnęłam spokojna. Bez żadnego pieprzonego zamartwiania się jutrem. Nie czuję się szczęśliwa w tym wszystkim. Nie chcę więcej krzyku ani łez. Tych zasranych chwil milczenia, bo nie mamy sobie nic do powiedzenia. Co mi po tych nocach, gdy z podniecenia jęczysz mi do ucha, skoro nie potrafisz mnie już bez powodu przytulić? Ja chcę być przy Tobie, wspierać Cię i pozwolić czuć, że jestem wciąż przez chwilę cała Twoja. Po co ja się jeszcze o Ciebie staram, skoro za chuj nie potrafisz tego docenić i dostrzec tego, że nie traktuję Cię jak jednego z wielu. Bez Ciebie jestem nikim i nie mam nic - trudno się do tego przyznać. Jestem ucieleśnieniem pewnego rodzaju uczuciowej niepełnosprawności. Walczę o coś, czego chyba już nie ma. Emocjonalnym niedorozwojem, czy jakoś tak możesz mnie nazwać. Nigdy sama nie odejdę, dopóki mnie nie wrzucisz do kubła pod zlewem i nie wyrzucisz do kontenera, z całą resztą śmieci i zbędnego gówna. Bo tak się czuję, jak ścierwo./dzekson
|
|
|
|
Dodaj komentarz
