 |
|
Pisząc, myśle ile jeszcze razy mnie okłamiesz, ile razy bedę się dowiadywała o Twoich nowych występkach od innych, czy kiedykolwiek się zmienisz, by życ ze mną w szczęściu ? Wiem, że bez Ciebie nie potrafię normalnie funkcjonować, podczas naszych kłótni nie jestem sobą, a wszyscy co stają mi na drodze są zrównani z brudem. Nie potrafie siebie ogarnąć i żyć spokojnie z myślą, że nadal się kłócimy - nadal o to samo. Lubie ten czas, kiedy wszystko jest okey i po spotkaniu z Tobą mam ochotę śpiewać, pić i tańczyć. Ostatnio bardzo rzadko jest wporządku. // niezapomnijomnie
|
|
 |
|
i po co się do mnie uśmiechnąłeś i spojrzałeś w taki sposób? teraz chodzę jak idiotka i myślę o Tobie. ;/
|
|
 |
|
-bilet do kątroli. -trąbka. -jaka trąbka? -jaki bilet? / xD !!
|
|
 |
|
-poproszę bilet. -normalny? -no kurwa popierdolony. / hahahaha. xD !
|
|
 |
|
Znów usłyszała jego głos zauroczenie powróciło. // chwila
|
|
 |
|
Był jedynym, o którym warto było śnić, w jego ramionach pragnęła zawsze być. Od niego uczyła się na nowo życia, by mogła wyjść ze swojego ukrycia. Pewnego dnia nagle coś się rozbiło, padły ostre słowa i wszystko się skończyło... Tyle pięknych chwil razem przeżyli - wystarczyła sekunda, by się rozdzielili. To jest ta chwila, gdzie nagle wszystko znika, wtedy dziewczyna kontaktu unika. Pragnie być sama, lecz wszyscy się gromadzą. Słyszy w koło siebie jak jej dobrze radzą. Po wszystkim już wie, że źle postąpiła, lecz jej wielka duma wrócić do niego nie pozwoliła. Miłość jest krucha jak kwiat róży, - wystarczy większy podmuch i wszystko w koło burzy. Warto czasami ochłonąć z emocji, bo taka kłótnia na pewno związek wzmocni. Dlatego często trzeba ustąpić drugiej osobie, by do końca życia nie siedziało to w Tobie.
|
|
 |
|
Księżniczka nie wytrzymała psychicznie tej chorej bajki. Smutna spierdoliła jak najdalej się dało i nigdy nie wróciła. koniec
|
|
 |
|
Ona widzi konsekwencje, ale po niej to spływa. ;]]
|
|
 |
|
chcesz okazać mi uczucia? najpierw okaż siebie, - bo chce Ciebie mieć dla siebie, a nie w sms-ie. :]
|
|
 |
|
Oni odejdą pozostaniemy my, i to już nie będzie to samo miejsce co wcześniej. Wielu z nich nie będzie nam dane zobaczyć już nigdy więcej. Pozostaną po nich puste korytarze i wspomnienia, które z biegiem lat wyblakną.
|
|
|
|