 |
Na samotność skazują człowieka nie wrogowie, lecz przyjaciele.
|
|
 |
Zawsze chcemy nadać jakieś imię naszej samotności.
|
|
 |
Czasem jest pełno ludzi po to,
aby głębsza była samotność.
|
|
 |
I trzeba być wielkim przyjacielem i mocnym przyjacielem, żeby przyjść i przesiedzieć z kimś całe popołudnie tylko po to, żeby nie czuł się samotny. Odłożyć swoje ważne sprawy i całe popołudnie poświęcić na trzymanie kogoś za rękę.
|
|
 |
...podaruj uśmiech swój, tym których napotkałeś na jawie i w swym śnie, a może ktoś skazany na samotność, ogrzeje się twym ciepłem, zapomni o kłopotach...
|
|
 |
...lecz nie wiedzą o tym, że najgorzej w życiu to samotnym być...
|
|
 |
Samotność nie ma nic wspólnego z brakiem towarzystwa.
|
|
 |
Są tacy, którzy uciekają od cierpienia miłości. Kochali, zawiedli się i nie chcą już nikogo kochać, nikomu służyć, nikomu pomagać. Taka samotność jest straszna, bo człowiek uciekając od miłości, ucieka od samego życia. Zamyka się w sobie.
|
|
 |
Wszystko trzeba odkryć samemu i również przejść przez to zupełnie samemu.
|
|
 |
Świat jest pełen wielkich, przedziwnych rzeczy, czekających na tych, którzy są na nie przygotowani.
|
|
 |
Teatr jest najważniejszą rzeczą na świecie, gdyż tam pokazuje się ludziom, jakimi mogliby być, jakimi pragnęliby być, choć nie mają na to odwagi, i jakimi są.
|
|
 |
Wszystko staje się trudne, kiedy się chce posiadać różne rzeczy, nosić je ze sobą i mieć je na własność. A ja tylko patrzę na nie, a odchodząc staram się zachowac je w pamięci.
|
|
|
|