 |
|
Boję się spróbować, bo jeśli mi się nie uda, to nie wyobrażam sobie reszty mojego życia. Bezpieczniej jest pozostawać w sferze marzeń, niż ryzykować popełnienie błędu.
|
|
|
|
Nie ma Cię. Czuję jakąś pustkę w gardle, w piersiach, w brzuchu. W sercu.
|
|
|
|
Jego imię wciąż siedziało mi w głowie, bzyczało niemal jak mucha zatrzaśnięta między szybą, a siatką w drzwiach.
|
|
|
|
On wróci, tak naprawdę to nigdy nie odszedł, ale sam jeszcze o tym nie wie.
|
|
|
|
czuję się bezpieczna, gdy Twoje palce leżą spokojnie na moich.
|
|
|
|
Twój obraz gubię powoli. Czasem się waham co do odcieniu Twoich oczu: wzburzone morze czy poranne niebo? Już nie pamiętam. Tracę bezpowrotnie wspomnienia. Nie wiem kto kogo pocałował pod dębem i kto chwycił pierwszy czyją rękę. Uciekasz z mej pamięci.
|
|
|
|
Każdy chciałby być dobry, a jednak dokonuje czynów, których sam często nie rozumie.
|
|
|
|
Gdy Ona odeszła, najbardziej nie mógł pogodzić się z tym, ze następnego dnia życie toczyło się dalej. Jak gdyby nigdy nic. Wtedy tez świat się nie zatrzymał. Nawet na najkrótsza chwile. Znowu Bóg niczego nie zauważył.
|
|
|
|
Już nie ma ciemnej oprawy oczu, nie pachnie wanilią, nie stara się wyglądać perfekcyjnie. Nie musi.
|
|
|
|
Próbowała zrozumieć swoją patologiczną potrzebę miłości i to, że jednocześnie tak wytrwale ją odrzuca. Jak mogła łączyć w sobie tak dwie różne skrajności? Jak mogła dać sercu to czego potrzebowało, skoro ochraniała je wyjątkowo potężnym murem?
|
|
|
|
Bo mam być taka, sraka, owaka.
|
|
|
|
Patrzyliście kiedyś na swoje zdjęcie i widzieliście nieznajomego w tle? Zastanawialiście się, ilu nieznajomych ma was na zdjęciach? W ilu chwilach z życia innych ludzi uczestniczyliśmy? Czy jesteśmy częścią czyjegoś życia, kiedy jego marzenia się spełniają? Czy kiedy umierają? Czy próbujemy się tam dostać, jakbyśmy byli przeznaczeni, żeby tam być? Albo czy zdjęcie było zrobione znienacka? Tylko pomyślcie. Możecie być dużą częścią życia kogoś innego... i nawet o tym nie wiedzieć.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
