 |
|
Znikam, zanikam w przeszłości coraz bardziej, nie widząc pozytywizmu w teraźniejszości. Brakuje mi Ciebie, Naszych szczerych rozmów i tego, że byłeś przy mnie. Dzisiejsza rzeczywistość staję się coraz bardziej trująca, zabija Nas od środka, powoli, bezlitośnie, chwilami bezboleśnie, ale jednak zabija.
|
|
|
|
Gorąca herbata, sześć kryminałów do przeczytania, światło lampki i ginę zupełnie w innym świecie. Lubię takie wieczory, przynajmniej wtedy mogę zapomnieć o tej pieprzonej, szarej rzeczywistości i problemach z nią związanych. ♥
|
|
|
|
Czy tak właściwie nie nastał teraz czas, aby zastanowić się nad naszą ' miłością' ? Zaczynam się wahać, wahać co do tego związku i uczuć, którymi Cię obdarzam. Proszę Cię, daj mi pewność, że to wszystko nie jest iluzją, nie pozwól na to, aby słowa wypowiedziane przez moje kuzyna okazały się bolesną prawdą. Nie wytrzymam tego, nie dam rady...
|
|
|
|
Już się nie przyjaźnimy, ale mimo to dalej odczuwam z Tobą pewną więź. Tego nie da się od tak przerwać. Wiesz... Brakuje mi tych naszych zabawnych nocy, Twoich min o 3 nad ranem, tego uczucia, że jesteś przy mnie jako przyjaciółka, rozmów pełnych żartów i tych zupełnie poważnych, wspólnie spędzanych przerw, liścików na lekcji, tego uczucia, że wspólnie milcząc tak bardzo się rozumiemy. Brakuje mi tego. Tak cholernie mi tego brakuje ...
|
|
|
|
Przychodzą takie wieczory, kiedy wychodzi na to jak bardzo moja psychika jest słaba. Jak kompletnie sobie z tym nie radzę. Ale przecież nie pokażę wszystkim jak momentami bardzo jest źle, nie ? Wolę udawać. Przecież powinnam udawać...
|
|
|
|
Dodaj komentarz
