|
KOCHAM KOCHAM KOCHAM KOCHAM KOCHAM KOCHAM KOCHAM
|
|
|
(dodano: 25 sierpnia 2011)
Kiedy już się pojawił był zawsze... Czasem mu to nie wychodziło, w końcu zawsze miałam trudny charakter. Krzyczałam, śmiałam się, szeptałam, płakałam, ale co najważniejsze, mimo tego kim byłam, nauczyłam się kochać. Nie ogólnie, tylko jego. I ponieważ nie jestem zbyt dobra w tej dziedzinie, nie potrafiłam tego okazać, tak jak ona. Teraz wiem, że byłoby mu lepiej z każdą inną, gdybym była taka jak kiedyś. Ale to się zmieniło. Chciałabym wiedzieć, co robić, albo chociaż czego nie robić... Wierzę, że zawsze jest jakieś wyjście.. Zawsze jest przecież jakieś 'ale' ... Straciłam tylko nadzieję, że je odnajdę. Bez niego nie potrafię. Bez niego tylko funkcjonuję. W dodatku z tym też radzę sobie kiepsko. Mógłby wrócić.. Może nawet powinien.
|
|
|
Pamiętam ten dzień, gdy ostatni raz patrzyłam mu w oczy.. Wiedziałam, że coś jest nie tak - czułam, że kłamie gdy mówił, że musi iść.. Ale mu pozwoliłam.. Nie miałam wyjścia - teraz żałuję. Powinnam zrobić cokolwiek - dopóki mogłam... A teraz? Teraz pozostały mi tylko takie wspomnienia - wspomnienia błędów- które chciałabym naprawić.
|
|
|
Szukałam Cię, ale Ty odszedłeś zbyt daleko bym mogła Cię znaleźć.. Byłeś obok, ale tylko ciałem, Twoja dusza odeszła, zniknęła tamta część Ciebie i chociaż obiecałam Ci kiedyś, że cokolwiek by się nie stało zrobię dla Ciebie wszystko - że zrobię wszystko by Cię odzyskać teraz brakuje mi sił. Coś we mnie się wypaliło, kiedy zabrakło Ciebie. Wprowadziłeś do mojego życia magię, ale to musiało nieść za sobą jakieś konsekwencje: z Twoim odejściem zniknęło nie tylko to co mi dałeś ale i cała reszta... Nie mam duszy, w moich oczach nie ma już nic poza bólem. Przepełniasz mnie i moje serce, ale Twoja obecność tam przynosi tylko jeszcze więcej cierpienia.
|
|
|
Odkąd Cię pokochałam, nie było dnia, w którym nie grałbyś głównej roli. Nawet, jeśli byłeś bardzo daleko, jeśli byłeś na mnie zły, czy nawet jeśli nie mieliśmy żadnego kontaktu - byłeś tematem przewodnim moich myśli. A później to się tak po prostu skończyło.. Już nie wiem, czy Cię kocham - raczej nie, ale co ważniejsze - nie muszę tego wiedzieć.. Tylko, że to nie jest to czego chciałam. Mimo, że cierpiałam bez Twojej obecności i tak cholernie tęskniłam, za blaskiem Twoich oczu, to wtedy miałam cel w życiu. Wiedziałam, że jeśli tylko przytrafi się okazja - zrobię wszystko - by Cię odzyskać. Teraz? Teraz chcę po prostu miłości.. Nie doskonałej i może nawet nie koniecznie odwzajemnionej, byle by prawdziwej - wszystko jest lepsze, od tej cholernej pustki. Od tego uczucia, które przepełnia moje, a właściwie niczyje serce, kiedy patrzę w sufit i nie wiem, o kim chcę śnić.
|
|
|
"'Dlaczego nadal mimo wszystko oczy ?
Jest to coś czego nie odbiorą mi fałszywi ludzie, fałszywe oskarżenia... Coś co pozostanie ze mną, od oczu się zaczęło... były zawsze wyjątkowe i wyjątkowe pozostaną, w nich jest cała tajemnica, w nich ukryta prawda... tylko One pozostały.Takich oczu nie zapomnę.Dlatego oczy..."
|
|
|
W naszym życiu nic nie dzieje się przez przypadek . Jeśli dzisiaj myślisz,że popełniłeś jeden z największych życiowych błędów, podnieś głowę do góry.Za rok,dwa lub więcej pomyślisz sobie ,że gdyby nie ta mała wpadka nie osiągnąłbyś tego co masz . Nie zrozumiałbyś błędów jakie popełniasz i nie ruszyłbyś się,tylko stał w miejscu lub staczał się jeszcze bardziej na dno . Może właśnie gdybyś nie przeżył tych pierwszych zawodów miłosnych,na dzień dzisiejszy nie miałbyś przy sobie tej prawdziwej drugiej połówki.Więc pomyśl i nie zawalaj sobie życia błahostkami.Żyj , wyznaczaj sobie cele i dąż do nich.Spełniaj swoje marzenia.!
|
|
|
Co jeśli nie jesteśmy dla sb stworzeni ? Jeśli jesteśmy dla siebie w pewnym sensie odskocznią od rzeczywistości ? Co będzie wtedy kiedy nasze drogi się rozejdą ? Zapomnimy o nas tak po prostu ? Zapomnimy o tych wszystkich godzinach spędzonych razem. Zapomnimy o tym co nas połączyło i co sprawiło że na prawdę jesteśmy przy sobie tak bardzo szczęśliwi ?
|
|
|
Było ciemno. I w życiu i na ulicach. Było ciemno, mimo, że moje światło było obok. Tak - to o nim mówię. Właściwie.. chyba o nim. Nie mam już żadnej pewności, bo gdy patrzę w jego oczy, widzę coś czego nie powinnam tam widzieć.. Coś, czego nigdy nie powinnam zobaczyć i wiem to, mimo, że nie tak naprawdę nie mam pojęcia co to. Dookoła mnie rozciągał się mrok, a mój umysł, zamiast huczeć od emocji, jak zwykle, gdy go widzi przypominał to, co mnie otaczało. Ciemność. Po prostu ciemność - żadnych uczuć. Żadnych uczuć do człowieka, który w moim sercu zajmuje pierwsze miejsce. Czy to nie straszne?
|
|
|
Strasznie tu zimno i pusto. Bez Ciebie nie mogę usnąć. Pytasz się jakie to miejsce... Nie znajdziesz - nie patrzysz sercem. Nie ma Cię przy mnie - to wszystko. Ociepli się, gdy będziesz blisko. Lecz sensu nie ma nic w okół, życie od świtu do zmroku nudzi mnie bardziej niż myślisz.. Zbyt długo byłeś mym wszystkim.
|
|
|
i kocham cie jeszcze mocniej niż wczoraj *.*
|
|
|
Przepraszam za to ,że cie czasami wkurwiam . Że lubię wychodzić z kumplami na browara albo blanta . A ty jesteś cholernie zazdrosny. Przepraszam ,za to że odpisuje ci po 20 minutach . Przepraszam ,że czasami nie odbieram od ciebie telefonu . Za to ,że nie okazuje ci publicznie uczuć . Kocham cie Wybacz *.*
|
|
|
|