 |
|
wybacz, że tak często spuszczam wzrok, ale każde spojrzenie w Twoje oczy jest nowym powodem by Cię kochać.
|
|
|
|
każdy zasługuje na swoje osobiste ramiona, w których oddychałoby się najlepiej.
|
|
|
|
mój problem polega na tym, że nie umiem się z Tobą do końca pożegnać. mogę powiedzieć 'żegnaj' ale nie otworzę drzwi. nawet gdybyś mnie przez nie wypchnął, na pewno stawiałabym opór.
|
|
|
|
jeżeli znów da Ci posmakować szczęścia, przeczekaj. ono przejdzie.
|
|
|
|
za świadomość czy jeszcze o mnie myślisz, oddam tyle co za samego Ciebie.
|
|
|
|
i nie istotne czy minął tydzień, miesiąc czy rok. ja i tak za każdym razem kiedy usłyszę telefon będę brała go do dłoni z zamkniętymi oczyma i powoli podnosząc powieki modliła się o Twoje imię na wyświetlaczu.
|
|
|
|
kiedy Ty już dawno zapomnisz ja nadal będę pamiętać jak milczałam z Tobą o niczym.
|
|
|
|
trudno jest mi przyswoić rolę bycia dla Ciebie nikim. bardziej nikim niż za czasów gdy jeszcze nie mieliśmy świadomości tego, że w ogóle istniejemy.
|
|
|
|
kiedyś byłeś dla mnie dowodem na istnienie boga, dzisiaj jesteś dowodem na istnienie szatana.
|
|
 |
|
to jeden z tych dni, w którym czuję się jak skończona idiotka.
|
|
|
|
nie myśl o tym za dużo, bo ponownie się zagubisz. to przecież nic nie znaczyło. nie było żadnych deklaracji, nic przez co mogłabyś się teraz zadręczać i robić głupie nadzieje. spędziliście trochę czasu razem, potrzymaliście się za ręce, kilka razy wasze usta się złączyły, nawet ślady na ciele zaczynają znikać. to nic nie znaczy, więc o co ci chodzi?
|
|
|
|
nauka? nie mam na to siły. mój umysł całkowicie odmawia wobec niej posłuszeństwa. nieprzespane noce dają po sobie znać. nerwowo spoglądam co po chwilę na zegarek wyczekując końca tego cholernego weekendu. nie dbam o ilość pracy od jutra. niech tylko nowy dzień nadejdzie jak najszybciej, bo oszaleję.
|
|
|
|
Pokaż komentarze (1)
