|
Pamiętam ten dzień na ławce w parku. Zimny marcowy, zimowy. Dzień który zaczął się dramatem. Myślałem, że to ostatni dzień mojego życia. Płacząc z twarzą wtuloną w jej płaszcz wylewał się ze mnie cały ten ból, który czułem od dłuższego czasu. Zrozumiałem w tamtym momencie, że to jednocześnie najgorszy i najlepszy dzień w moim życiu. Oto byłem w jej ramionach. Zraniony, ale gotowy żyć. Spojrzałem w jej oczy i zapomniałem o wszystkim co było. Liczyło się tylko to, że trzymałem ją za rękę. Ta chwila, kiedy myślałem, że widzę ją pierwszy i ostatni raz. Najsmutniejsza i najszczęśliwsza w moim dotychczasowym życiu. /maxsentymentalny - wspomnienia.
|
|
|
To jeden z tych za długich wieczorów, tych za bardzo przesiąkniętych tęsknotą i samotnością. // pannikt
|
|
|
I chciałbym jeszcze raz zobaczyć na ekranie telefonu, że mama dzwoni. Chciałbym jeszcze przez chwilę porozmawiać. Powiedzieć jak bardzo Cię kocham. //
pannikt
|
|
|
Nawet nie wiesz jak dużo chciałbym Ci powiedzieć, nie wiesz jak bardzo potrzebuję zwykłej rozmowy. // pannikt
|
|
|
Przecież to widać. To musi być widać. /black-lips
|
|
|
"Słowami Szymborskiej: Będziemy mijać się bez gestu, bez słowa, nie pamiętając, że przez krótki czas kochaliśmy się na zawsze."
|
|
|
I kto by pomyślał, że dziś nie będzie naszego dnia? // pannikt
|
|
|
Minął miesiąc od czasu gdy mnie zostawiłaś. Każdego dnia myślę o Tobie, każdego dnia tęsknię, każdego dnia liczę, że wrócisz... // pannikt
|
|
|
Pisałaś, że chcesz mieć ze mną kontakt i wiedzieć jak u mnie. Chyba tylko po to żeby po 3 tygodniach zabolało jeszcze raz gdy napisałaś, że żałujesz że nie zerwałaś że mną wcześniej. Jednak już nie boli, już nie czuję nic, bo już nie jesteś tą samą osoba którą kochałem. // pannikt
|
|
|
|