 |
Dlaczego ci najważniejsi ludzi pozwalają cierpieć z ich powodu?
|
|
 |
Człowiek na swój sposób próbuje uciec od samotności.
|
|
 |
Panowie paniom, panie panom - kochają, ranią, wyznają, kłamią.
|
|
 |
To, że nauczyłam się z tym żyć nie oznacza, że udało mi się zapomnieć.
|
|
 |
Gdybym to ja o tym decydowała, to nigdy bym nie opuściła twych ramion.
|
|
 |
- Chciałbym wiedzieć, co ci jest - powiedział. - Czy mogę Ci jakoś pomóc?
- W czym można człowiekowi naprawdę pomóc - rzekła. Odgarnęła swoje ciężkie, brązowe włosy i milczała chwilę. Widziała, iż patrzy na nią aż do bólu oczu. - Każdy musi sobie sam dawać jakoś radę - rzekła. - Cóż więcej?
|
|
 |
Najgorsze są chwile, kiedy wolisz umrzeć, niż żyć
|
|
 |
Nie jestem w stanie wybaczyć sobie tej miłości.
|
|
 |
Jedyne, co we mnie odżyło, to tony wspomnień. Nie żadna miłość.
|
|
 |
Jeśli się kogoś kocha to się go nie zostawia, tylko dlatego że przytrafiły się gorsze dni.
|
|
 |
nie można zapomnieć, ale można udawać, że się nie pamięta.
|
|
 |
Nie musiała rozumieć sensu życia, wystarczyło spotkać Kogoś, kto go zna. A potem zasnąć w Jego ramionach jak dziecko, które wie, że ktoś silniejszy od niego chroni je przed wszelkim złem i niebezpieczeństwami
|
|
|
|