 |
|
Iskierka nadziei związanej na cienkiej lince zaufania,
Zerwać może ją każda najbliższa nawet lekka rana,
Niczym katana, przetnie i zaboli, że to do czego dążysz,
Spada w nienawiści toni i się w niej utopi
|
|
|
|
Gdzie znikłeś przyjacielu, znikłeś z pola widzenia,
Nie do pomyślenia, a jednak, ciebie tutaj nie ma.
Od lat tak wielu, szukam u ludzi zrozumienia
|
|
|
|
Mówisz że jestem zła?? Nie to tylko Twój punkt widzenia, ja jestem dobra dla tych co mnie szanują a całą resztę mam głęboko w wiadomym miejscu
|
|
|
|
Jeśli człowiek, jest rzeczywiście kimś tak wielkim, jak zakłada, to tak naprawdę nigdy nie jest w stanie do końca pojąć istoty swojego bytu. Nie można zamknąć człowieka w jednej definicji, bo każda definicja ogranicza. Nie można ująć w słowa nieskończoności, jedynie nieznaczenie nakreślić jej kształt.
|
|
|
|
Kiedy poczuła dotyk Jego dłoni- wiedziała, że tylko one mogą otulić jej serce, tylko Jemu może oddać ta szczególną cząstkę duszy przeznaczonej tylko jednej osobie..
Im bliżej tym dalej
Im mocniej Go kochała tym silniejszą budował zaporę
Moje serce rozpada się na miliony kawałków
Kolejny raz, ostatni raz
|
|
|
|
Wiem, że się zagubiłam.
Ale to, co mnie przeraża najbardziej to to, że zaczynam czuć się jak w domu.
Wiem, nie mogę zostać tu na zawsze.
|
|
|
|
Umarłam z tęsknoty, 365 raz w roku.
|
|
|
|
Nowy dzień, przynosi także nowe złudzenia.
|
|
|
|
Jesteś w tym samym miejscu już tyle czasu. W zasadzie większość swojego dotychczasowego życia. Wydaje Ci się, że nie możesz żyć bez tych wszystkich Ludzi, którzy Cię otaczają. Przychodzi czas, w którym wyjeżdzasz i musisz pożegnać się z całym tym otoczeniem. W Twoim sercu pozostały już tylko same wspomnienia. Jest Ci bardzo ciężko. Myślisz, że sobie nie poradzisz. Jedziesz w zupełnie inne miejsce. Z biegiem czasu oswajasz się z myślą, że jesteś daleko. Poznajesz nowych Ludzi. Powstają nowe, niezapomniane wspomnienia. A po pewnym czasie, kiedy musisz znów wyjechać jesteś pewna, że to bez Nich nie wyobrażasz sobie życia
|
|
|
|
Przyjacielu,kochałam Cię,nadal kocham,choć trochę inaczej,bo Twoje odejście zmieniło tą miłość.Zmieniło mnie, a może Nas,bo to ja pierwsza odeszłam.Lecz jak można odejść,skoro się nigdy nie było? Jak można kochać,skoro się odrzuciło? Można,wciąż mogę przyjacielu.
|
|
|
|
a czas i tak dla kazdego jest okrutny. w moment zniszczy chwile, na ktore czekalismy cale zycie.
|
|
|
|
Lubię czytać i pić kawę sama. Lubię jeździć sama autobusem i wracać sama do domu. Mogę wtedy wszystko przemyśleć i puścić wodze fantazji. Lubię jeść i słuchać muzyki sama. Ale w momencie gdy widzę matkę ze swoim dzieckiem, dziewczynę ze swoim ukochanym albo dwie śmiejące się przyjaciółki zdaję sobie sprawę, że choć lubię być sama, nie mam ochoty być samotna.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
