Kiedy tracisz kogoś kto był dla Ciebie całym światem, nie chcesz już żyć. Twoje serce rozbija się na milion małych kawałków, świat nabiera szarych barw, a Ty powoli umierasz katując się wspomnieniami, oglądając jego zdjęcia i czytając rozmowy z nim. Przestajesz jeść, wychodzić z domu, ciągle tylko wylewasz łzy w poduszkę, wspominasz, ale to na nic. Możesz robić wszystko, możesz przeklinać Boga, możesz przestać wychodzić z domu, możesz przestać jeść, możesz płakać, wyć z bólu, ale to nic nie da. On nie wróci. Wiem, że nie jest łatwo, ale czasami warto jest podnieść dupe i iść dalej, bo nikt nie wie co może wydarzyć się w przyszłości. / s.
|