|
Kochałam kogoś, kto teraz jest oziębłym dupkiem, kogoś, kto pozwolił na to, aby zmienili Go ludzie. Zrobili z Niego osobę, która nie liczy się z innymi, która ma wszystko gdzieś. Po prostu dał sobą zawładnąć,a teraz już nie ma nad tym kontroli. Pozbawili Go całego ciepła, dobroci i troski jaką wyczuwało się w Jego sposobie mówienia, pisania, czy drobnych gestach. Stał się kimś, kim nigdy by nie był, gdyby nie to, co się stało. Prawda jest taka, że On tego nie zrozumie, bo wydaje Mu się, że nic się nie zmieniło. Już nigdy nie pojmie, ile stracił. Kochałam kogoś, kogo już nie ma od dawna i nie będzie już nigdy. Teraz jest tylko wspomnieniem, do którego wracam, ponieważ był jak dotąd jedyną osobą, którą naprawdę kochałam i mimo wszystko chciałabym, żeby ktoś uświadomił Mu, co zrobił. Wierzę, że pod wpływem silnych emocji coś by się w Nim przełamało. Niestety nie ma osoby, której posłucha; tak Go zniszczyli..
|
Dodaj komentarz
