|
"Nikt mi nigdy nie pokazal jak zyc, nie poprowadzil mnie za reke mowiac "tak jest zle, tak jest dobrze". Moja Mama byla zlotym czlowiekiem, naprawde, aniolem, ale zniszczonym. Byla zajeta chronieniem mnie przed tym wszystkim, zakrywaniem mi oczu i nie dala rady mi pokazac tego co trzeba. Zgadywalam sama, metoda prob i bledow, jak nalezy, co powinnam, czego nie, parzac sie czasem tak mocno, ze tych blizn w srodku nic juz nie wyleczy. Z niektorych rzeczy moge byc naprawde dumna, bo wiem, ze wielu by nie dalo rady w takich warunkach zrobic tego samego, ale za inne bede sie wstydzic do konca zycia. Nienawidziec siebie. I walczyc z tym, zeby nigdy nie zwatpic w to, ze warto mimo wszystko zyc i probowac co bedzie dalej. Wstawac jak upadam, burzyc te wieze Babel i budowac szklane domy, a pozniej rozbijac sie o ich szyby. Ja pierdole, wiesz ile ja mam dziur w sobie? Kto to zalata. Na pewno nie On. Nie czlowiek bez sumienia, nie sadzisz? A mimo to lgne do niego, chociaz wiem, ze to nas nigdzi
|
Dodaj komentarz
