I znowu zmroziło mnie przeczucie czegoś nieodwołalnego. Nie słyszeć więcej jej śmiechu – ta myśl mnie zadręczała. Ten śmiech był dla mnie jak studnia na pustyni.

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!