|
cz.2 Zorganizuje sobie czas w taki sposób, aby nie mieć go dla Ciebie i w myślach i w rzeczywistości. Idę do pracy, zajmę się zaliczeniem biologii, a przede wszystkim tańcem, przyjaciółmi i małą, która nagle zsunęła się na drugi plan. Będę robić wszystko aby moje życie wróciło do normy, w której Ty niestety nie będziesz miał dużego udziału. Przykro mi jednak, że tak będzie, bo mamy ostatnie półtora miesiąca aby się sobą nacieszyć. Mogłabym je wykorzystać na maxa z Tobą ale niestety udowodniłeś mi, że na to nie zasługujesz. Co z Tobą będzie? Nie mam pojęcia. Pewnie wrócisz do jarania i ćpania. Trudno. Nie interesuje mnie już to, tak i tak skłamiesz. Teraz walczę o to aby odzyskać samą siebie i moje dawne życie. Cześć.
|
Dodaj komentarz
