|
Nigdy nie miałam dobrego kontaku z ojcem. Nie wiedział o moich problemach, nigdy. Nie zwierzałam mu sie nigdy. Ale nawet On zauważył to, że źle ze mną. Dzisiaj zawołał 'Klaudia chodź na chwilę'. Dużo mnie kosztowało wstanie z łóżka, ale wstałam. Ocierając łzy, podeszłam do niego i powiedziałam 'tak?' Powiedział :''on nie jest wart twoich lez. to on powinien sie przed toba plaszczyc na kolanach. gosc nie jest wart twojego serca, córa'. Byłam w szoku. Jednak nie trafiło w moje serce nawet pół Jego słowa. Caly czas tkwią w mi w głowie wszystkie nasze wspólne chwile. Wszystkie Jego obietnice, czułe słowa, pocałunki. Wszystko mi o nim przypomina. Telefon, który trzymał, piosenka, której słuchaliśmy podczas jazdy samochodem. Nawet patrząc na swoją dłoń, wracają wspomnienia, kiedy ją trzymal w namiętnym uścisku. Lewe udo, na którym zawsze trzymał dłoń, jak kierował. Włosy, którymi kochał się bawić./kokaiina
|
Dodaj komentarz
