|
w chwili takiej jak ta, nie ma ratunku. człowiek stacza sie, rozpacza i krzyczy. a wszystko to leżąc tępo na łóżku i milcząc. odchodzi nadzieja i miłość, ogołaca się ze wszystkich uczuć. zostaje ta cholerna pustka i świadomość że jest się nikim. i jedyne o co można prosić Boga, to by zabrał nas z tego śiata, bo sami nie mamy tyle siły i odwagi. / odpierdolciesie
|