|
Był niedzielny wieczór. Kładłam się już spać, gdy usłyszałam dzwonek do drzwi. Wyszłam w piżamach otworzyć. `Ty?`-zdziwiłam się. 'Mogę wejść?'-spytałeś wchodząc. Nie odpowiedziałam, bo byłeś już u mnie w pokoju. Zdenerwowana zaczęłam bezskutecznie poprawiać włosy, po czym usiadłeś obok mnie pogładziłeś po włosach tak, że wszystkie ułożyły się idealnie. Uśmiechnąłeś się, po czym dukałeś, że żałujesz, że tęsknisz za mną, że mnie kochasz. Zaparło mi dech w piersiach i nie mogłam nic powiedzieć. `Nic nie uratujemy?` - spytałeś zrezygnowany udając się krok do drzwi. W tej chwili całe 6 miesięcy bez Ciebie stanęło mi przed oczami, każda wylana łza, każde słowo stracone na Ciebie, każda herbata z mega-dużą ilością cukru, każda czekolada... Wszystko co budowałam miało się rozpaść? `Nic już nic` - wydusiłam z siebie, po czym podeszłam i przytuliłam się do Ciebie mocno już po raz ostatni. Odepchnąłeś mnie i wybiegłeś. Słyszałam tylko pisk opon za oknem a ja zsunęłam się po drzwiach głośno łkając
|
Dodaj komentarz
