 |
zgwalconytrampek.moblo.pl
Siedzieli obydwoje na ich ulubionym moście . Tam się poznali tam zaczęli być ze sobą tam razem przychodzili każdej nocy a tamtej nocy mieli się nie spotkać ale On
|
|
 |
|
Siedzieli obydwoje na ich ulubionym moście . Tam się poznali , tam zaczęli być ze sobą , tam razem przychodzili każdej nocy , a tamtej nocy mieli się nie spotkać , ale On napisał sms o 23:23 : "Za pół godziny , tam gdzie zawsze . Czekam . '' Ona pomyślała , że On chce się po prostu spotkać .Gdy przyszła On już był na moście . Podeszła do Niego , chciała dać buziaka na przywitanie , tak jak zawsze to robiła . On się odsunął . Powiedział - Musimy pogadać . Bo widzisz ja Cię już nie kocham . Nie wiem czy w ogóle kochałem . I proszę nie odstawiaj mi tu żadnych cyrków , że beze mnie nie przeżyjesz . - Odszedł . Po chwili usłyszał jakby coś wpadło do wody . Odwrócił się , Jej już nie było
|
|
|
|
I nawet gdybyś czytał mi teraz przepis na budyń z proszku , słowa padające z Twoich ust byłyby dla mnie najmądrzejszymi słowami świata .
|
|
|
|
Płaczę. Coraz częściej,bez powodu, tak po prostu sama z siebie.Wiem że czegoś mi brakuje, jakiegoś elementu układanki, nie jednego lecz wielu. Ciągle szukam tego czegoś ale nie mam tego w zasięgu ręki czy też wzroku. Coraz częściej mam ochotę się poddać, odpuścić sobie, przerwać poszukiwania, choć wiem że nie mogę. Idę dalej, lecz nie mam już sił, przewracam się, ale wstaję. Sama, zawsze sama. Nie mam już nikogo kogo mogłabym prosić o pomoc, komu mogłabym wykrzyczeć cały ten ból który zbiera mi się w sercu. Wszyscy odeszli, zostawili mnie samą w tym bagnie. Choć może to ja zostawiłam ich. Już sama się gubię. We własnych myślach i uczuciach. Wiem tylko że się dusze , nie mogę złapać oddechu, brakuje mi czegoś co byłoby tlenem napędzającym mnie do działania. Żyję, jestem tu cały czas, wśród ludzi, lecz jednak sama. Po prostu brakuje mi Ciebie.
|
|
|
|
- widzisz ten nóż? - spytała, wyciągając narzędzie trzymane w swojej dłoni ku niemu. nacięła delikatnie wnętrze swojej dłoni. stał jak wmurowany, nie wiedząc o co chodzi. - tak będzie płakać moje ciało z tęsknoty za twoim dotykiem. - wydukała, wskazując na sączące się kropelki krwi z jej dłoni. wybuchnęła spazmatycznym płaczem. - a tak będzie płakać moja dusza. - powiedziała. - przykro mi kochanie. chociażbyś nie wiem co zrobiła, to koniec. nie weźmiesz mnie na litość. - powiedział, biorąc do dłoni kurtkę. - zaczekaj! pokażę Ci jeszcze tylko jak będzie płakać moje serce! - krzyknęła. zatrzymał się, tuż przed drzwiami. gwałtownym ruchem, wbiła kuchenne ostrze w swoją klatkę piersiową. - właśnie tak. będzie cichutko łkało, zwijając się z bólu, tam wewnątrz. - powiedziała, osuwając się na ziemię
|
|
|
|
gdy coś zgubię mama za każdym razem mówi - Ty kiedyś głowę zgubisz. a ja zwyczajnie zamiast głowy z chęcią zgubiłabym serce. gdzieś po drodze do sklepu na jakimś zakręcie. może byłoby lepiej żyć bez jakichkolwiek uczuć? łatwiej? bez boleśniej.
|
|
|
|
dziesięciolatki, które na siłe chcą być dorosłe. jebane blachy, które w makijażu wyglądają starzej niż ja. wbije się taka jedna z drugą do klubu - choć nie wiem jak - wypije browara, i odpada. dzieciaku - zajmij się swoim dzieciństwem - tak dobrze czytasz - dzieciństwem! idź na rolki, do kina, na spacer z przyjaciółmi - jeszcze będziesz miała czas żeby się skurwić.
|
|
|
|
Nie wiedziała jak to wytłumaczyć. Podczas dnia, w świetle słonecznym tryskała energią, zarażała śmiechem. To ona pocieszała innych, mówiła że będzie dobrze. A gdy tylko słońce chowało się za horyzont, chęć do życia gasła. Radość wypalała się. Mina stopniowo smutniała. I nie tylko mina, bowiem cała jej dusza płakała, coś żałośnie w niej krzyczało.
|
|
|
|
Chowam się pod kołdrę. Nie ma mnie. Nie istnieję. Nie chcę istnieć. Dobranoc.
|
|
|
|
ona mówiła, że jak go widziala, to jej bum bum biło dwa razy szybciej.
|
|
|
|
Pamiętaj, jesteś kobietą ! Całym pięknem tej planety. Jesteś silna, mądra i nadzwyczajna - nie dasz sobą pomiatać jakiemuś dupkowi. Nie jesteś stworzona do czekania i błagania aż wróci, jesteś stworzona do ukazywania swojego piękna - by On później żałował, co stracił, więc do dzieła, słonko.
|
|
|
|
Bo czasem trzeba się uśmiechnąć. Tak mimo wszystko, spróbować na nowo żyć. Przestać żyć w klatce zbudowanej z mieszanki wspomnień i niespełnionych marzeń. Dać z siebie wszystko. Dla siebie i tych, którzy naszego uśmiechu są warci.
|
|
|
|
wiesz, nowa szkoła , nowe twarze, nowe charaktery , zapewne nowe wyznania, nowo zawarte przyjaźnie, kolejne krótkotrwałe więzy miłości . wszystko będzie już nowe , nowy świat, bez obecności Jego osoby.
|
|
|
|
Dodaj komentarz