 |
zapomnianaprzezwszystkich.moblo.pl
. Kiedy patrzę w Twoje oczy czuję się jak w swoim własnym niebie tylko nie błękitnym zielonym idealnie zielonym bez żadnej skazy. zatracając się w nie na dłuższą ch
|
|
 |
|
. Kiedy patrzę w Twoje oczy, czuję się jak w swoim własnym niebie, tylko nie błękitnym- zielonym, idealnie zielonym, bez żadnej skazy., zatracając się w nie na dłuższą chwilę, tracę orientację, co akurat się dzieje./zapomnianaprzezwszystkich
|
|
|
|
Podchodzisz do mnie pewnym krokiem, pytasz o taniec, nie widzę nic w tym złego, poza tym, że nie potrafię tańczyć. Mówię Ci to, a Ty w dalszym ciągu nie rezygnujesz- idziemy na parkiet. Trzymasz mnie za rękę i próbujesz ośmielić, wchodzimy na parkiet. Łapiesz mnie w talii, zaczynasz prowadzić. Nie opieram się Tobie, nie potrafię. Twoje dłonie są w dotyku takie delikatne, stanowcze, mają w sobie też coś z namiętności. Na każdy krok w tańcu, muszę idealnie się skupić, ja i taniec to dwa inne światy., utrudniasz mi to, nie potrafię skupić się na tańcu., dużo bardziej skupiam się na Tobie. Nad tym jak wyglądasz, jak się poruszasz, co do mnie mówisz. Twoje oczy, kiedy patrzą w moje.. całkowicie mnie rozpraszają.../zapomnianaprzezwszystkich
|
|
|
|
Pamiętasz chwilę, w której nasze oczy spotkały się po raz pierwszy? Pamiętasz może, jak Twój wzrok mnie onieśmielał? Jak bardzo się przy Tobie krępowałam zrobić cokolwiek? Każdy jeden krok wymagał ogromnego skupienia z mojej strony. Musiałam skupić się, żeby się nie przewrócić lub nie nadepnąć Ci na stopę. Twoje oczy są jak niebo.., tyle, że nie błękitne, zielone. Moje prywatne, zielone niebo. Bałam się spojrzeć Ci prosto w oczy, nie byłam pewna czy może nie omdleję. W końcu odważyłam się w nie spojrzeć. Były takie.. pełne szczerości, czułości i ciepła. Kiedy już udało mi się prosto w nie spojrzeć, nie było odwrotu. /zapomnianaprzezwszystkich
|
|
|
|
Jak to jest, kiedy nie walczymy o coś, a to dostajemy? Bez walki, samym tym, że chcemy? Czy los nie jest nie sprawiedliwy, dając nam coś, bez żadnych starań? Chcesz i masz- czy to nie za łatwe? Czy tak właśnie powinno być? Patrzysz się na ludzi przechodzących obok, z zakłopotanymi minami, myślących o tym, jak rozwiązać swoje problemy, a Ty masz co chcesz za nic? Dlaczego tak jest? Dlaczego Tobie się udało, a komuś innemu nie? Albo dlaczego i Ty nie musiałeś walczyć o to? Czyżby i los chciał pokazać innym, kto jest tutaj lepszy, kto ma większe szanse na przetrwanie w tym świecie?/zapomnianaprzezwszystkich
|
|
|
|
Wybierając miłość stawiamy na większe ryzyko, wybierając przyjaźń, taką prawdziwą, ryzyka w sumie nie ma. Tylko czy nie można pogodzić tego i tego? Jakoś można. Co tracimy wybierając jedno, a co, gdy wybieramy to drugie? Ile pięknych chwil nas omija? Życie gna, a my nie mamy chwilami co robić, narzekamy raz, że jest nudno, a raz, że nie mamy czasu, nawet dla najlepszego przyjaciela, czy też miłości swojej właśnie… Jak wybrać właściwie?/zapomnianaprzezwszystkich
|
|
|
|
Magda trwała przy nim, a On przy niej. Byli razem szczęśliwi, rozumieli się bez słów. Ich miłość wydawała się niezniszczalna, niemal stalowa, nikt nie mógł jej zniszczyć. Patrzeli na siebie jak na skarb, którego nie zamierzali nigdy ani nikomu oddać. „Na zawsze razem”- myśleli wspólnie. Tylko czy to zawsze przetrwa na zawsze? Czy to ich „na zawsze” nadal będzie takie beztroskie i łatwe? Czy może los i im pokaże jakie to życie potrafi być męczące. Może i ich pozbawi szczęścia? Siebie? A może oni tego nie chcą? Może naprawdę zasługują na tą miłość? Czy miłość będzie najważniejsza? Czy porzucą swoje przyjaźnie na bok i wybiorą siebie? Przed wszystkimi stoi ten wybór. Co jest ważniejsze: miłość? Czy przyjaźń?/zapomnianaprzezwszysktkich
|
|
|
|
Czy chcemy, czy nie czas leci dalej. To my lecimy za nim, nie on za nami./zapomnianaprzezwszystkich
|
|
|
|
Czy on jest chociaż wart twoich łez?/zapomnianaprzezwszystkich
|
|
|
|
Powiedz, czy chociażby przez chwilę o mnie pomyślałeś?/zapomnianaprzezwszystkich
|
|
|
|
Nie zdajesz sobie sprawy z tego, jak bardzo mi Ciebie brakuje./zapomnianaprzezwszystkich
|
|
|
|
Kiedy tracimy, zaczynamy doceniać co tracimy./zapomnianaprzezwszystkich
|
|
|
|
Chciała tylko, aby był, nic więcej. Będąc w Jego ramionach czuła się tak bardzo bezpieczna.. i ważna, potrzebna. Miała świadomość, że ktoś ją wspiera i jej potrzebuje. To było bardzo przyjemne uczucie. Miała nadzieje, że Marek czuje się tak samo./zapomnianaprzezwszystkich
|
|
|
|
Dodaj komentarz