 |
xsadnessx.moblo.pl
mimo to brnęłam w tę znajomość. z każdym dotykiem wciągałam się w to coraz bardziej zaciskając pięści i powtarzając sobie że dam radę otrząsnąć się po końcu tego wszy
|
|
 |
|
mimo to brnęłam w tę znajomość. z każdym dotykiem, wciągałam się w to coraz bardziej, zaciskając pięści i powtarzając sobie, że dam radę otrząsnąć się po końcu tego wszystkiego. aż nagle wszystko prysło - tak jak przewidywałam.
|
|
|
|
Co u mnie? Jak zwykle. Coś się sypie, ktoś się kłóci, ktoś się czepia.
Ktoś przychodzi, ktoś odchodzi, ja zostaję.
|
|
|
|
Na jego miejscu nigdy nie wypuściłbym z rąk kobiety, która patrzy na mnie z taka pasją. Gdyby któraś tak na mnie spojrzała, odciąłbym jej nogi, by nie mogła już ode mnie uciec i kazałbym jej przysiąc, że wyrwie mi serce, jeśli kiedykolwiek zapałam uczuciem do innej.
|
|
|
|
W końcu znajdujesz osobę z którą możesz wszystko. Z którą uwielbiasz wszystko, począwszy od robienia kanapek poprzez rozmawianie. Osobę przy której nawet najbardziej prymitywna czynność jak spacer w deszczu potrafi być czymś niezwykłym, czymś niecodziennym. Każdy z nas czeka na osobę, dzięki której poranne wstawanie z łóżka będzie miało sens. Kiedy już ją znajdziemy, nie pozwólmy sobie jej odebrać. Szarpmy się z losem, walczymy z przeznaczeniem, ale nie pozwólmy pozbawić się szczęścia.
|
|
|
|
Przecież się nie poddam. Przecież nie wydrapię sobie serca z klatki piersiowej, byleby tylko nie czuć bólu. Nie zrobię nic, co robią słabi ludzie. Pójdę do przodu i w pewnym momencie przestanie mnie interesować to, w jakim kierunku idziesz Ty.
|
|
|
|
I gdybyś teraz wrócił. Zrobił cokolwiek, co przypomniałoby mi o wszystkim, co razem przeżyliśmy, bez zastanowienia dałabym Cię się drugi raz omotać. Rzuciłabym wszystko, zerwała kontakty z nowym dobrym znajomym. Weszłabym drugi raz do tej samej rzeki. Chociaż znałabym finał Naszej historii, zrobiłabym to kolejny raz. I kolejny, i kolejny i tak do śmierci. Gdybyś tylko wrócił.
|
|
|
|
Jestem jeszcze trochę zakochana, resztkami bezsensownej miłości
|
|
|
|
Powiedz moim oczom, że już nie ujrzą Ciebie. Powiedz mojemu sercu, że musi się pozbierać i bić swoim rytmem. Moje usta, powiedz im, że już nie poczują Twoich warg. Mojemu ciału powiedz, że już go nie dotkniesz, że już nigdy nie poczuje ciepła Twojego dotyku. Moje dłonie wciąż będą zmarznięte. Moje łzy, już nie zetrzesz ich z moich policzków. Kto ukoi mój ból, kto przytuli i wyszepta do ucha jak bardzo kocha? Kto, jak nie Ty? Znasz to uczucie uśmiechu przez łzy? Bo ja znam je doskonale. Świadomość, że już nie wrócisz nocami rozdziera duszę na miliony kawałków i zadaje ciosy prosto w serce. Wyję z bólu, a powietrze, które każdego dnia wdycham, zgniata mi klatkę piersiową. I znowu targuję się z życiem o kolejny oddech. Przeszłość, to z niej dziś biorę lekcje i żyję dalej, bez Twojej ręki trzymającej moją, szukam szczęścia stawiając lewą nogę tuż po postawieniu prawej. Szukam tego co ucieklo bezpowrotnie.
|
|
|
|
On? Po prostu uczynił mnie piękniejszą. I wiesz, że nie chodzi mi o wygląd. Inni, którzy zabiegali o moje względy chcieli od razu odkryć wszystkie karty. Poukładać puzzle i prosić o rękę. On tego nie robi. Zadaje pytania, których nikt inny nigdy mi nie zadał. Jego w istocie interesuje to co myślę, mówię, robię, dokąd idę. Kiedy czytam książkę, on chce wiedzieć co czuję po pierwszym rozdziale. Co mi się nie podobało, Co bym zmieniła. Kiedy płaczę nie próbuje mnie rozśmieszyć. Po prostu jest. Tak samo, gdy jestem smutna. Robi mi herbatę, siada naprzeciw mnie po turecku i wpatruję się we mnie tymi swoimi piwnymi oczami. Polubiłam jego obecność. Stał się częścią tego mojego chaosu w którym żyję.
|
|
|
|
Co czujesz, gdy przegrywasz walkę? Wstyd, bo przecież wszystko co zrobiłaś, mogłaś wykonać sto razy lepiej. Zawód, bo tak bardzo wierzyłaś w swoje umiejętności. Złość, bo gdzieś głęboko coś rozdziera Cię na kawałki i krzyczy, że jesteś słaba. Zazdrość, bo przecież chciałabyś być na miejscu zwycięzcy, po to tutaj jesteś. Schodzisz ze sceny, otrzymujesz gratulacje, oklaski i podziękowania. Uśmiechasz się wymuszenie. Później siadasz i prowadzisz wewnętrzną walkę ze sobą. Po co? Podnieś głowę i otrzyj łzy. Napraw błędy i wracaj na scenę. Przecież potrafisz. Dasz radę. Jesteś tu po to, aby walczyć. Nazwij siebie zwycięzcą, a później się nim stań. Zbyt trudne? Nie przesadzaj. Po prostu uwierz w siebie.
|
|
|
|
Przeraża mnie, bo szuka we mnie czegoś co dawno zgubiłam i z pewnością nie chcę teraz tego znaleźć.
|
|
|
|
Jeśli chcesz, by Cię objęto, otwórz ramiona.
|
|
|
|
Dodaj komentarz