 |
wulgarna.moblo.pl
złe towarzystwo ? możliwe . zła dziewczynka ? wbrew pozorom nie . to ja w ich całej grupie byłam tym małym niewinnym dzieckiem . w czasie gdy poraz kolejny beczałam na
|
|
 |
|
złe towarzystwo ? możliwe . zła dziewczynka ? wbrew pozorom nie . to ja w ich całej grupie byłam tym małym , niewinnym dzieckiem . w czasie gdy poraz kolejny beczałam na ' pięknej i bestii ' oni przebijali sobie kolejne części ciała . gdy przychodziłam w rozpuszczonych , pokręconych włosach , dziewczyny obcięte na krótko mówiły , że wyglądam zbyt dziewczęco , gdy ubierałam bluzki na ramiączkach , mówili , że powinnam nosić męskie koszulki bo mam za duży biust , kiedy przeklinałam , zakazywali mi tego , tłumacząc się tym , że mam za piskliwy głos na takie słowa . nie ogarniali mnie , mimo tego , że byłam całkiem zwyczajna i przerażona . podobała im się rola opiekunki zbuntowanego dzieciaka . dla nich byłam zbuntowana . bo nie miałam tatuaży , nie piłam , nie paliłam , nie ubierałam szerokich ciuchów . byłam zdecydowanie za trudna
|
|
|
|
A teraz cierpię i płacę za swą miłość,
We mnie jest złość, której nigdy nie było.
Te wszystkie puste słowa, te zapewnienia.
Zniknąłeś z mego życia, w moim sercu Ciebie nie ma.
Noce bezsenne to już jest standard.
Brak mi oddechu i zapachu Twego ciała.
Dałabym wiele żeby cofnąć czas,
Wtedy na pewno nie było by nas.
|
|
|
|
Wczoraj pierwszy raz w życiu słuchałam pana od polskiego... powiedział że każdy z nas ma w sobie coś z egoisty hmm może jest w tym troche racji ... zawsze myślałam że jestem kochanym dzieckiem, ktre robi wszystko żeby inni byli szczęśliwi ... milutko pomagałam, starałam się wspierac i te inne brednie ... hm ale chyba mam maleńkiego ludzika o imieniu 'egoista' chyba zawsze pomagając innym robiłam to w dużej mierze dla siebie ... bo uszczęsliwiała mnie radosc innych ... :O aaaa nieważne ... za trudny temat jak na godzine 10 rano ... :)
|
|
|
|
Drogi pamiętniku, dziękuje ci za ten rok. Byłeś i jesteś moim przyjacielem. Wiem, że cierpiałeś, gdy ja cierpiałam. Wiedziałeś o mnie wszytko. Wiedziałeś jak trudny był dla mnie ten rok jak ciągle pisałam o jego oczach, jak płakałam nocami, jak miałam myśli samobójcze, jak bolał mnie brzuch, gdy miałam okres, jak bałam się spać, gdy mój misiek był w praniu, jak trzymałam wiecznie telefon na wypadek gdyby napisał. Ale teraz oświadczam Ci, że to koniec! Nie będę już płakać, tęsknic, cierpieć. Zamykam rozdział i zaczynam nowy- lepszy.
|
|
|
|
iii stwierdzam że nie pasuje do mojej rodzinki ! jestem zupełnie inna ! oprócz łazienki i papieru toaletowego nic nas nie łączy ! Odbiegam od norm i zasad panujących w tym domu ! Mam swój własny zaczarowany tęczowy świat i nie potrafię przystosować się do tego co mnie otacza... Tworze własne życie we własnym świecie, w którym jest pełno maleńkich motylków i pełno radosnych chumrek ! !
|
|
|
|
wtedy wszyscy się podnieśli, z nim włącznie i ruszyli ścieżką aby wyminąć kibiców i zapewne pójść do domu. poszli inną drogą nie musieli jej mnie mijać. wtedy odwrócił się i ten ostatni raz spojrzał na mnie, oczami jak u szczeniaka. stęsknionymi oczami. wtedy dostrzegłam za sobą ruch. przyszła jego dziewczyna. ta szmata dla której Nas zniszczył. pewnie dopiero przyszła ale zdążyła go zauważyć. dumnie krocząc na przedzie swoich kilku przyjaciółeczek podążyła za nim. kiedy dogoniła go na schodkach, namiętnie wpiła się w jego usta, doskonale świadoma że ja patrzę. on choć speszony, odwzajemnił pocałunek. wtedy łapiąc się za ręce poszli dalej ścieżką. patrzyłam kipiąca nienawiścią a jednocześnie smutna, na odchodzącą parę, kiedy ona odwróciła się i mi pomachała. pomachała mi ręką którą go nie trzymała i posłała mi uśmiech zwycięstwa i satysfakcji. miała rację. teraz był jej.
|
|
|
|
szłyśmy z koleżanką na mecz. mieszkamy w małym miasteczku więc warunki były średniej jakości, kilkanaście ławek z jednej strony i kilka z drugiej. spóźniłyśmy się jak zwykle, do ostatniej chwili eksperymentując z włosami. była tylko jedna jedyna wolna ławka, więc ruszyłyśmy w jej kierunku. kilka metrów przed ławką zobaczyłam że zaraz na następnej siedzi On z kolegami. serce mi zamarło i już miałam zrobić ostry w tył zwrot, kiedy mnie zauważył. - idź ! teraz już głupio zawrócić. przeżyjesz. - szepnęła do mnie przyjaciółka. ok, idź, nic się nie stanie, nie jest z nią jest z kolegami - pomyślałam. dokładnie omijając go wzrokiem, usiadłam na ławce obok. zasłaniał go jego kumpel, nie widziałam dokładnie jego twarzy. gapiłam się jak idiotka na kawałek jego bluzy. wtedy jego kolega się pochylił a ja napotkałam ciemne, czekoladowe, świdrujące mnie na wylot oczy. nie wiedział że będę patrzyła. speszony odwrócił wzrok.
|
|
|
|
Setny raz słucham tej samej piosenki. Setny raz biore telefon w dłonie i spoglądam na mały ekranik... setny raz błądze oczami po nim w poszukiwaniu małej koperty z napisem 'Masz wiadomość'...
|
|
|
|
chodź na papierosa, złapiemy w powietrzu swoje fruwające zapachy popatrzymy w swoje puste, smutne oczy zapytamy się nawzajem " jak sobie radzisz?" .dotkniemy i będziemy żałować.
|
|
|
|
chodź na papierosa, złapiemy w powietrzu swoje fruwające zapachy popatrzymy w swoje puste, smutne oczy zapytamy się nawzajem " jak sobie radzisz?" .dotkniemy i będziemy żałować.
|
|
|
|
chodź na papierosa, złapiemy w powietrzu swoje fruwające zapachy popatrzymy w swoje puste, smutne oczy zapytamy się nawzajem " jak sobie radzisz?" .dotkniemy i będziemy żałować.
|
|
|
|
chodź na papierosa, złapiemy w powietrzu swoje fruwające zapachy popatrzymy w swoje puste, smutne oczy zapytamy się nawzajem " jak sobie radzisz?" .dotkniemy i będziemy żałować.
|
|
|
|
Dodaj komentarz