 |
wred0tka.moblo.pl
'chciala nieustannie gubic sie w jego koldrze wchlaniac jego zapach tulac sie mocno do klatki piersiowej.chciala wiedziec ze cokolwiek by sie dzialo moze tam zostac. bo
|
|
 |
|
'chciala nieustannie gubic sie w jego koldrze,wchlaniac jego zapach,tulac sie mocno do klatki piersiowej.chciala wiedziec,ze cokolwiek by sie dzialo moze tam zostac. bo tam bylo jej miejsce-przy jego sercu'
|
|
|
|
'a gdy spotkala go przypadkiem nie mogla od niego oderwac wzroku.mimo,iz go nie znala patrzyla na niego tak niebanalnie.gdy spojrzal na nia ,przerazila sie ich pieknem. dreszcz przeszedl przez jej cialo,tak jakby chcial udowodnic,ze nie jest przypadkowo spotkana osoba.wtedy zrozumiala,ze spojrzenie moze zmienic zycie'
|
|
|
|
I znów wraca to uczucie, kiedy wszystko w moim życiu, wydaje się być błędem.
|
|
|
|
"Nie wystarczy pokochać, trzeba jeszcze umieć wziąć tę miłość w ręce i przenieść ją przez całe życie..."
|
|
|
|
' to coś w klatce piersiowej umiejscowione z lewej strony pęka z bólu , a ty nakładasz na twarz maskę i uśmiechasz się , a ludzie naiwnie wierzą w twoje wymyślone szczęście .
|
|
|
|
“Był zawsze obok i... pyk! Już go nie ma. Ulotnił się jak ciepło z herbaty, roztopił jak lód wystawiony na słońce...”
|
|
|
|
“Każdego dnia dyskutuję z własnym sercem. A te wiecznie swoje. Uparte bydle.”
|
|
|
|
“tęsknię za Tobą. za każdą cząstką Twojego ciała, za Twoim charakterem. tęsknię za wszystkimi naszymi chwilami. i wiesz.. to, że tak często na mnie patrzysz i dajesz kolejną nadzieję, niczego mi nie ułatwia. gdybym słuchała rozsądku - kazałabym Ci skończyć. obecnie słucham serca. rób to dalej.”
|
|
|
|
A gdybyś wiedział jak ją bardzo ranisz każdym słowem, zamilkłbyś ?
|
|
|
|
Właśnie tak wygląda logika w miłości. Wolno ci kochać, wolno ci marzyć, wolno ci o nim śnić... Ale mimo to nie wolno ci być koło niego i spędzić z nim resztę życia..
|
|
|
|
najgorsze jest gdy odtrącasz naprawdę fajnego faceta, któremu na Tobie zależy tylko dlatego, że w głowie siedzi Ci frajer, który Cię zranił.
|
|
|
|
Mimo, że przez cały dzień nic nie robiłam - tego wieczoru nie miałam siły. Włożyłam słuchawki w uszy, położyłam się na łóżku, zamknęłam oczy, przytuliłam misia i dosłownie zwijałam się z bólu. Nie był to ból fizyczny, to było coś znacznie gorszego - ból psychiczny. Zrozumiałam, że naprawdę nie mam żadnej osoby, do której mogłabym się zwrócić w takiej właśnie chwili. Brakowało mi sił, zupełnie nie wiedziałam co robić. Leżałam zwinięta w kłębek, mocno dusząc do siebie maskotkę, zagryzając wargi i niezwracając na nic uwagi. Wyjęłam z pod poduszki pamiętnik i usiłując coś napisać zauważyłam łzy skapujące na puste kartki. To było silniejsze ode mnie, a jedyne co zdołałam napisać to, że - `tęsknię`. Rzuciłam zeszyt w kąt pokoju i zupełnie już bez silna myślałam, że modlitwa pomoże. Ale z każdym wypowiedzianym słowem do Boga było coraz gorzej, to "coś" rozrywało mnie od środka, nigdy nie czułam takiej pustki. Ta cała hisotria wcale się nie skończyła. Z każdym dniem jest coraz gorzej...
|
|
|
|
Dodaj komentarz