 |
wiolusia_50.moblo.pl
'Chciała wyleczyć się z beznadziejnej nieszczęsnej miłości. Jednak On ofiarował jej przyjaźń. Nawet jeśli nigdy jej nie pokocha przynajmniej zawrą pokój. Nie staną się w
|
|
 |
|
'Chciała wyleczyć się z beznadziejnej, nieszczęsnej miłości. Jednak On ofiarował jej przyjaźń. Nawet jeśli nigdy jej nie pokocha przynajmniej zawrą pokój. Nie staną się więc dla siebie obcymi ludźmi, co nieodwrotnie im groziło. Wprawdzie niewielką miała nadzieję na to, że On obdarzy ją kiedyś prawdziwym uczuciem, lecz przyjaźń na pewno była lepsza niż nic.'
|
|
|
|
'Zaczęłam od zdjęć na komputerze. Następnie wykasowałam wszystkie smsy i podpisałam inaczej w telefonie.. Wykasowałam z gg po czym znowu zapisałam żeby utwierdzić się przekonaniu, że jest beznadziejny.. Jego chorą psychikę udało mi się potwierdzić, ale nie udało mi się go wykasować z życia ani podpisać inaczej w moich uczuciach..'
|
|
|
|
'Pewnego dnia po prostu przestała po nim płakać, zrobiła pranie, wyszła z psem, a nawet poszła do biblioteki. To był błąd - wśród kurzu i zapachu starych kartek to właśnie książek o nieszczęśliwej miłości jest najwięcej.'
|
|
|
|
'kupie czerwone wino, usiądę na dywanie i będę się sama ze sobą sprzeczała, że już cię nie kocham...'
|
|
|
|
'a gdy powiedział mi,że chce spróbować z inną, że ją kocha, poczułam się szczęśliwa i spokojna, bo już wiedziałam na czym stoję . zrozumiałam , że zakończyło się to czekanie przed zaśnięciem na sms'a który i tak nie nadchodził , że skończyły się smutki i niepokoje kiedy go nie było, kiedy się nie odzywał . '
|
|
|
|
'otóż, nie będę płakać, bo rozmaże mi się makijaż, nie będę tęsknić, bo stracę chęć życia, usiądę powspominam, jak piękne były początki...'
|
|
|
|
'nie jesteś jakiś superfajny. nie myślę o tobie 24h na dobę. i nawet nie jaram się tobą gdy cię widzę. ale masz w sobie coś co sprawia że chcę chodzić do miejsc gdzie 'przez przypadek' mogłabym cię spotkać.'
|
|
|
|
'Postanowiłam sobie, ze już nigdy więcej. Nigdy więcej zerknięć w jego stronę. Nigdy więcej odwzajemnienia jego uśmiechu. Nigdy więcej dania mu do zrozumienia, że cokolwiek czuje. Nigdy więcej czekania na jego słowa. Nigdy więcej słuchania ich. Trwałam w tym przez całe samotne pół dnia. Aż do momentu wejścia tam. Aż do momentu, gdy poczułam zapach jego koszuli. Moje postanowienia zaczęły maleć, kruszyć się, topnieć, a ja w końcu zupełnie z nich odarta, wiedziałam, że zbliża się kolejny przypływ bezsilności wobec niego. Moja kolejna porażka i powód do bólu.'
|
|
|
|
'Dziwne było to, że w tym samym momencie zaczęliśmy śpiewać tą samą piosenkę, myśleliśmy o tym samym i czuliśmy to samo.'
|
|
|
|
Kochał mnie, kochał mnie tak, jak nikt wcześniej. Przychodził w nocy pod moje okno i czekał aż zgaszę światło, dopiero wtedy mógł spać. Chciał dać mi wszystko. Pragnął tylko mojej miłości, ja nawet nie dałam mu szansy. Teraz gdy odszedł zrozumiałam, że straciłam coś, co mogło być jak najpiękniejszy sen. '
|
|
|
|
'Po ostatniej kłótni, z roztargnienia, wsypałam do herbaty pięć łyżeczek cukru. Wciąż za mało, by osłodzić sobie Twoje przykre słowa'
|
|
|
|
'Jej ręce drżały ze zdenerwowania jak nigdy wcześniej. nie wiedziała, czy dobrze zrobiła wysyłając, mu krótką, prymitywną wiadomość, składającą się z dwóch słów, dziewięciu liter, trzech sylab. żołądek podchodził jej do gardła, ze stresu. patrzyła na telefon jak zahipnotyzowana. chodziła po pokoju w kółko, oszukując samą siebie, że wcale nie czeka na odpowiedź. była pewna, że to zadziała. usłyszała dźwięk telefonu. jej serce stanęło. chwyciła telefon do mokrej ręki i nacisnęła 'otwórz'. ze łzami w oczach przeczytała odpowiedź ... 'chyba pomyliłaś numer, maleńka'
|
|
|
|
Dodaj komentarz