 |
wdmalutka.moblo.pl
Nie spuszczali z siebie wzroku. Ona ozięble wściekła. On zamyślony.
|
|
 |
|
Nie spuszczali z siebie wzroku. Ona- ozięble wściekła. On- zamyślony.
|
|
|
|
Nie czułam ulgi, jakiej mógłby doznać ktoś, kto już na coś zdecydował i najpierw ma mdłości, bo obawia się konsekwencji, a potem się cieszy, że zrealizował postanowienie i zdołał ich uniknąć. Nie byłam także rozczarowana. Byłam zdecydowana go zobaczyć i czekać, aż przyjdzie.
|
|
|
|
- Ufasz mi?
- Teoretycznie.
|
|
|
|
- Zaprawde w gównośmy wdepli ! Obydwoje...i co teraz?
|
|
|
|
Najgorsza rzecz jaka zrobiłeś…
Najstraszniejsza myśl jaka miałeś…
Będę stała przy tobie bez względu na wszystko…
|
|
|
|
Jestem w nastroju , w którym chcę mieć rację więc nie podważaj moich decyzji i racji.
|
|
|
|
Jak podjąć przerwane wątki dawnego życia? Jak dalej istnieć, kiedy w głębi serca, zaczynasz rozumieć, że powrót jest niemożliwy… Są sprawy, których czas nie poskleja. Niektóre rany są zbyt głębokie i nie chcą się zabliźnić.
|
|
|
|
- Wiem, to wszystko nie tak. Nie powinniśmy się tu znaleźć. A jednak tu jesteśmy. Jak w bohaterskich opowieściach. Tych naprawdę ważnych. Mrocznych i pełnych grozy. Baliśmy się poznać ich zakończenie. Bo czyż koniec może być szczęśliwy? Czy świat będzie taki jak dawniej? Choć, stało się tyle zła? Ale w końcu zły czas przemija. Usuwa się w cień. Nawet mrok przemija. Przyjdzie nowy dzien. A kiedy wzejdzie słońce… tym czystszym rozbłyśnie światłem. Te opowieści zapadały nam w pamięć, nawet jeśli byliśmy zbyt mali, by pojąć ich sens. Ale wydaje mi się, że go pojmuje. Teraz wiem. Bohaterowie tych opowieści, mogli zawrócić, ale nie chcieli. Szli naprzód. Ponieważ mieli wiarę.
|
|
|
|
To ryzykowna sprawa... wychodzić za próg domu. Uważaj na nogi, bo nie wiadomo gdzie cię poniosą.
|
|
|
|
Nie zostawiaj mnie tu samego. Nie idź tam, gdzie za tobą nie pójdę. Bo mogę się bać...
|
|
|
|
Wielu spośród żyjących zasługuje na śmierć.A nie jeden z tych, którzy umierają ,zasługuje na życie.Czy możesz ich nim obdarzyć? Nie bądź więc tak pochopny w oferowaniu wyroków śmierci. Nawet bowiem najmądrzejszy z Mędrców nie wszystko wie.
|
|
|
|
Złamane skrzydła goją się z czasem. Rany się zrastają. Łzy wysychają...a ty musisz żyć dalej.
|
|
|
|
Dodaj komentarz