 |
waniilia.moblo.pl
dziękować!
|
|
 waniilia dodał komentarz: |
9 sierpnia 2010 |
| waniilia dodał komentarz: |
9 sierpnia 2010 |
|
|
pamiętam tamte dni, kiedy budziłam się w środku nocy by zapalić papierosa w łazience. wtedy obserwowałam swój portret w lustrze wiszącym nad zlewem. rozmazany makijaż, ślady łez i resztki czekolady w kącikach ust. patrząc na siebie nabierałam nienawiści do twojej osoby. te chwile były jak terapia odwykowa by wyleczyć się z miłości.
|
|
| waniilia dodał komentarz: |
9 sierpnia 2010 |
|
|
wiem, że nie znosisz matematyki, więc ja Ci ją ułatwię. jesteśmy jak ułamek, Ty jesteś licznikiem, a ja mianownikiem. rozumiesz już coś?
|
|
| waniilia dodał komentarz: |
9 sierpnia 2010 |
|
|
jestem zazdrosna o każdą dziewczynę, o której mówisz, nawet jeżeli to tylko koleżanka z klasy. wkurza mnie każda istota płci żeńskiej mówiąca ci cześć. zachorowałam z miłości.
|
|
|
|
nienawidzę Cię za to, że kiedyś byłeś mój.
|
|
|
|
masz niesamowite oczy, uwielbiam ich blask. posiadasz też skórę gładszą niż jedwab. twoje różowe, pełne usta, są słodsze od kokosowej czekolady. idealnie pasuje do nich uśmiech. twój głos działa na mnie kojąco, wygania wszystkie smutki z zakamarków mojej duszy. a zapach, dzięki niemu nie potrafię się skoncentrować. jesteś wszystkim co mam. jak dobrze, że marzenia się spełniają.
|
|
|
|
pewnego dnia, w pośpiechu przekroczyłam bramę do szkoły od strony mojego osiedla. klasa egoisty, bo tak nazywałam go najczęściej, miała lekcje, w sali gimnastycznej znajdującej się w pobliżu. po naszym rozstaniu byłam niewyspana, zapłakana i smutna. taka też biegłam do wejścia. potknęłam się. i pewnie przerwróciłabym się gdyby nie silne ramie niezidentyfikowanej mi jeszcze osoby. spojrzałam w górę, ponieważ podejrzewałam, że to ktoś o wiele wyższy i silniejszy. niespodziewanie dostrzegłam, że moim wybawcą jest on. przeprosiłam go szybko i uciekłam. wchodząc do szatni usłyszałam dzwonek komórki, odczytałam wiadomość : ' dzisiaj, o 13:50 koło Ciebie, przecież należy mi się dobra kawa '.i od tej pory uśmiech nie schodził mi z twarzy.
|
|
|
|
nie chciał zauważyć jak fatalnie wyglądam i że na jego widok łzy same cisną mi się do oczu.
|
|
|
|
znalazł mnie zapłakaną, roztrzepaną, z połamanymi obcasami i rozmazanym makijażem, na krawężniku. prościej mówiąc - mój nowy królewicz się odnalazł.
|
|
|
|
Dodaj komentarz