 |
upajamsiemyslaotobiex3.moblo.pl
uczę się pisać o przyszłości na nowo próbuję zacząć ten etap ponownie od nowa jeszcze raz to brzmi tak prosto. nie słyszałam jeszcze o wieżowcu marzeń zbudowanym n
|
|
 |
|
uczę się pisać o przyszłości na nowo, próbuję zacząć ten etap ponownie, od nowa, jeszcze raz, to brzmi tak prosto. nie słyszałam jeszcze o wieżowcu marzeń zbudowanym na ruinach porażek; bez uprzedniego posprzątania, w pośpiechu, bez gwarancji przetrwania. zostanę magistrem inżynierem snów.
|
|
|
|
nie jestem zaplanowana dokładna ambitna i uporządkowana bałagan w mojej głowie powiększa się z każdym dniem.
nie potrafię zacząć, nie potrafię przestać. tkwię zawieszona w bagnie zwanym rzeczywistością i tym razem naprawdę
NIC NIE WIEM
|
|
|
|
biegnę szybko coraz szybciej a serce więzione w klatce z żeber wyrywa się hałaśliwie uderzając o ściany swojego więzienia
ja też jestem więziona w tobie huśtam się na huśtawce z twoich rąk splecionych
z moich żył tętnic i snów
|
|
|
|
jestem niewiadomą, przeciwprostokątną trójkąta, słowem napisanym BIAŁO na czarnym GRZECH, sprawdź kiedy jestem większa od zera, poszukaj na moim ciele pierwiastków; pamiętaj o założeniach
jestem RZECZYWISTA.
|
|
|
|
blizny które zostaną do końca życia, czułymi szeptami rozrywane rany
z czasem zrozumiem że może to nie jest moje wspomnienie
że to się śniło, kiedyś, w lepszych czasach jednocześnie
w mojej i twojej głowie
|
|
|
|
wiem co chciałeś powiedzieć wiedziałam od samego początku wierzyłam że do tego nie dojdzie i pozostaniemy przy rozmowie naszych źrenic. zagubiona w natłoku myśli w twoim ciele zatopiona paznokciami szukam ratunku dla swojej duszy
|
|
|
|
zbyt wiele sprzecznych sygnałów tożsamości równań sprzecznych między nami. chyba oboje popełniliśmy błąd w założeniach, nie wiem już sama czy należę do twojego przedziału, czy jestem rzeczywista, a może nie mamy rozwiązania, a może mamy jedno jedyne wiesz, gubię się w twoich pierwiastkach z moich myśli
|
|
|
|
Uwielbiam czuć Go w zasięgu mojego wzroku. ;*
|
|
|
|
Obca w świecie, gdzie wszyscy są jednakowi.
|
|
|
|
KRÓTKA LEKCJA ŻYCIA. : mały ptaszek leciał na południe uciekając przed zimą. niestety było już tak zimno, że ptaszek przemarzł i spadł na pole. polem przechodziła krowa i nasrała na ptaszka. ponieważ gówno było ciepłe funkcje życiowe ptaszka zaczęły wracać do normy. leżał więc sobie szczęśliwy i ogrzany w gównie i wkrótce zaczął śpiewać. obok przechodził kot, który usłyszał śpiew ptaszka, wyciągnął go z gówna i pożarł. WNIOSKI : 1. nie każdy kto na Ciebie nasra jest Twoim wrogiem; 2. nie każdy kto Cię wyciągnie z gówna jest Twoim przyjacielem; 3. jak siedzisz w gównie to się nie odzywaj. xDD
|
|
|
|
A co jeśli się zapomnę? Co jeśli pod wpływem impulsu znów złączą się nasze usta nadając życiu sens?
|
|
|
|
Nie ma co się dręczyć. Trzeba zamknąć ten rozdział, zapomnieć, wymazać, wykasować, odkochać się, pozbyć się tego pliku z własnej pamięci. Trudno. Było, minęło.
|
|
|
|
Dodaj komentarz