 |
trail_of_tears.moblo.pl
Jeśli nie znajdę nikogo świat się nie zawali. Po prostu będę bardzo smutnym starym człowiekiem. W rzeczywistości już jestem bardzo smutnym młodym człowiekiem niewi
|
|
 |
|
Jeśli nie znajdę nikogo, świat się nie zawali. Po prostu - będę bardzo smutnym starym człowiekiem. W rzeczywistości już jestem bardzo smutnym młodym człowiekiem, niewiele się zatem zmieni.
|
|
|
|
Wzięłam kubek zielonej herbaty do ręki, usiadłam po turecku na dywanie i postanowiłam sobie, że pora zapomnieć.
|
|
|
|
Czas zapomnieć, że był. Zniszczyć w sobie wspomnienia, które wciąż jeszcze ranią. Wyrzucić z serca wszystkie słowa, wszystkie gesty, najsłodsze pocałunki i najpiękniejsze spojrzenia. Pozbyć się widocznych śladów jego obecności. Czas żyć życiem. Nie nim.
|
|
|
|
I byłabym najszczęśliwszą kobietą na świecie, gdybyś napisał "zacznijmy wszystko od początku".
|
|
|
|
I uświadamiasz sobie, jak bardzo kogoś kochasz, gdy nie umiesz opisać tego przy użyciu słów.
|
|
|
|
-Kochasz go? - szepnęła dusza.
-Aż za bardzo - odpowiedziało serce.
|
|
|
|
Historie nigdy nie mają końca, chociaż książki nam to sugerują. One nie kończą się na ostatniej stronie ani nie zaczynają na pierwszej.
|
|
|
|
I chyba za bardzo się przywiązałam do tego jednego człowieka. I chyba dlatego tak bardzo mi go teraz brakuje.
|
|
|
|
Coś drgnęło. Zobaczyła go. Miała dziwne uczucie chłodu wokół serca. Nie wiedziała co się dzieje. Nie potrafiła ogarnąć nierytmicznie bijącego serca. Nie potrafiła uspokoić oddechu. Była przerażona. "Wszystko, wszystko, tylko nie to." - szeptała przez łzy. "Ja nie chcę znowu go kochać" - mówiła zdyszana. Niestety jej podświadomość była innego zdania. I głośno powtarzała "za późno, za późno", które w jej głowie pobrzmiewało echem.
|
|
|
|
Ból czuję non stop - przechodzi przeze mnie niczym prąd przez przewody. Ale nie mogę się poddać. Codziennie zakładam na siebie maskę, wychodzę i uśmiecham się do ludzi. Nie chcę pokazywać, że coś mnie wewnętrznie niszczy, bo po co, skoro i tak nikt nie zdoła wyłączyć zasilania bólu?
|
|
|
|
Mur. Ogromny, niewidzialny mur oddziela mnie od was wszystkich. Jestem z wami, a tak na prawdę mnie jednak nie ma. Rozmawiam, śmieję się, wygłupiam. Chciałabym w końcu przestać udawać i szczerze cieszyć się życiem. Ale na takie szaleństwa to chyba jednak jeszcze za wcześnie.
|
|
|
|
Mam tylko jedną prośbę. Przytul się do mnie – choć na 5 sekund. Poczuję Twój zapach, dotknę Ciebie, przez chwilę będziesz mój. Potem, obiecuję już nie przeszkodzę Ci w życiu.
|
|
|
|
Dodaj komentarz