 |
tonatyle.moblo.pl
co za ironia losu. człowiek piękny i w środku i na zewnątrz jest niepewny siebie a człowiek głupi i wyniosły jest pewny aż nazbyt. tonatyle
|
|
 |
co za ironia losu. człowiek piękny i w środku i na zewnątrz jest niepewny siebie, a człowiek głupi i wyniosły jest pewny aż nazbyt. / tonatyle
|
|
 |
opijamy kolejne lata, które nie wnoszą zazwyczaj nic nowego, a wszystkie postanowienia przemijają przy pierwszej lepszej okazji. / tonatyle
|
|
 |
nigdy nie lubiłam sylwestra. wszyscy wiwatowali, cieszyli się na rozpoczęcie nowego roku. dla mnie było to tylko następne dwanaście miesięcy do pożegnania. kolejny czas, który muszę zaszufladkować jako "przeszły". / tonatyle
|
|
tonatyle dodał komentarz: |
28 grudnia 2014 |
 |
często obwiniam się o życie przeszłością. jednak wiem, że była dla mnie bardzo istotna. i chcąc nie chcąc, pozostanie na zawsze. nie pozbędę się jej, nie zagłuszę. mogę ją jedynie odsunąć, choć nie wiem czy to wystarczy. / tonatyle
|
|
 |
żyję z nadzieją, że kiedyś zapomnę. z myślą, że znikną wszystkie uporczywe wspomnienia i wyjdą na powierzchnię dopiero wtedy, gdy przywołam je z chęcią. / tonatyle
|
|
 |
- Jak się całuje bezlitośnie? - Tak, że nie ma świata. Są tylko usta, języki i wszystko może się walić na łeb, a Ty i tak nie czujesz ziemi, ani deszczu, ani drzew. Jest tylko bezlitosne przyciąganie, przyciskanie ust do ust.
Tak się całuje bezlitośnie, przy ścianie, z rękami pod koszulą, do utraty zmysłów. Do utraty słów. Teraz rozumiesz? / Kaja Kowalewska, 'Sen Nikt' {uhuhuh ♥}
|
|
 |
http://www.temysli.pl/demot/0_0_0_1278937180_middle.jpg ;x
|
|
tonatyle dodał komentarz: |
11 grudnia 2014 |
tonatyle dodał komentarz: |
11 grudnia 2014 |
tonatyle dodał komentarz: |
11 grudnia 2014 |
 |
coraz częściej mam ochotę komuś przyłożyć. coraz częściej tracę kontrolę nad błahostkami. przerasta mnie życie, przerasta mnie nienormalne zachowanie najbliższych osób. mam wrażenie, że wszyscy zwariowali już do reszty. / tonatyle
|
|
|
|