|
tonatyle.moblo.pl
Witam w XXI wieku gdzie miłość ludzie wyznają sobie przez komunikatory internetowe zrywają ze sobą przez telefon a spotkania urządzają sobie na czatach. tonatyle
|
|
|
Witam w XXI wieku, gdzie miłość ludzie wyznają sobie przez komunikatory internetowe, zrywają ze sobą przez telefon, a spotkania urządzają sobie na czatach. / tonatyle
|
|
|
- tęskniłem za Tobą, zależy mi na tobie... - a weź już spierdalaj. kolejne słowa rzucone na wiatr../ tonatyle
|
|
|
boje się obejrzeć Twoje zdjęcia, boje się kolejnej tony wylanych łez. strasznie za Tobą tęsknię, szkoda, że ty za mną nie. / tonatyle
|
|
|
jeżeli ty się nie uśmiechasz, na mojej twarzy również nie ma uśmiechu. / tonatyle
|
|
|
wygrałam być może, serca już nie słucham. / (z mojego wiersza) tonatyle
|
|
|
ciągle jestem głodna, ale nie mogę jeść. jestem śpiąca, ale nie chcę iść spać. nie marzy mi się pobudka następnego dnia rano, ze świadomością, że minęło jeszcze więcej czasu, odkąd ostatni raz cię widziałam. / tonatyle
|
|
|
gdybym miała aparat w oczach, miałabym około miliona twoich zdjęć. / tonatyle
|
|
|
nie, to nie twoja wina . przecież to ja złamałam sobie serce . całkiem niedawno dałam sobie złudną nadzieję . nie mogłam się uczyć, bo ciągle myślałam o sobie 24h na dobę . a co najlepsze, przecież to ja sama siebie pokochałam . nie, skąd. ty nie miałeś w tym udziału . / nectarine
|
|
|
zatrzymaj wskazówki, cofnij wszystko co postanowiłeś, zapomnij o swoich przemyśleniach. pokochaj mnie na nowo, jeszcze raz... / tonatyle
|
|
|
za bardzo chciałam z Tobą być, i właśnie dlatego zostałam z niczym. / tonatyle
|
|
|
"jesteś dla mnie tylko kolegą". ilu chłopaków usłyszało to w ostatnim czasie..wszystko przez tego jednego, którego kocham. tego, który nie kocha mnie. jakby Bóg chciał mi go wynagrodzić.. przykro mi, to się nie uda. nawet przereklamowany książę z bajki nie da rady. / tonatyle
|
|
|
jak opisać życie człowieka tęskniącego? nie bardzo można to nazwać życiem. to nieustanna walka z nadzieją, z kruchym jak kreda czasem, z nieprzespanymi nocami i nieprzerwanym bólem w okolicy klatki piersiowej. monotonia, znużenie i łzy są jego towarzyszami. ale najgorszy jest brak. ta pustka, której nie wypełni nikt tylko ta jedna, jedyna osoba oraz świadomość, że ten człowiek nie powróci. i trzeba się z tym wszystkim na nowo zmierzyć, każdego kolejnego dnia. / tonatyle
|
|
|
|