 |
tonatyle.moblo.pl
miss you hunny. very much. tonatyle
|
|
 |
|
miss you, hunny. very much. / tonatyle
|
|
|
|
nie szukam ideału czy księcia z bajki, ale teraz nawet o dobrą żabę trudno. / tonatyle
|
|
|
|
mam duży tyłek i dobrze mi z tym, a modne 'kościotrupy' niech dalej macają swoje kości ♥ / tonatyle
|
|
|
|
będzie tak, jakbyśmy nigdy się nie poznali, nigdy ze sobą nie rozmawiali, jakbyś mnie nigdy nie przytulił, nie przeczesywał moich włosów palcami, nie całował ust. będzie tak, jakbyśmy byli sobie obcy. / tonatyle
|
|
|
|
większość Twoich słów, było czystym kłamstwem, dlatego powiedzieliśmy sobie 'żegnaj'. / tonatyle
|
|
|
|
gdy byłam mała rodzice mówili o miłości, jak o czymś wyjątkowym i pięknym. nawet bajki, które tak uwielbiałam ukazywały ją w przyjaznym i ciepłym świetle. zawsze chciałam jej doświadczyć, zobaczyć jak to jest czuć się naprawdę szczęśliwym. a potem dorosłam i zrozumiałam, że rodzice mieli rację, ale tylko przez chwilę, wyjątkowość uczuć zanikała wraz z postępującym czasem, bajki kłamały, a żaden facet nigdy o mnie nie zawalczył. zrozumiałam, że wszystko ma swój koniec i swoją cenę oraz często pozostawia po sobie pamiątkę, ogromny ból. / tonatyle
|
|
|
|
tęsknie za szczerą miłością. mam coś dla minionej, chcę żeby zabrała swój ból. / tonatyle
|
|
|
|
nie żałuj chwil, w których czułaś się szczęśliwa. lepiej pożałuj tych, którym nie dało się zapobiec. / tonatyle
|
|
|
|
nauczyłeś mnie kochać a potem odszedłeś. wróć i naucz mnie radzić sobie z bólem. / tonatyle
|
|
|
|
otwórz drzwi mojego serca i wyjdź. zabierz kluczyk, wspomnienia, marzenia, pognieć je, schowaj do kieszeni i nie wracaj. mam dosyć smutku. / tonatyle
|
|
|
|
- spróbuj o nim zapomnieć, dobrze? to Cię wykańcza, córeczko. - powiedziała patrząc troskliwie na swoją córkę. - spróbuję mamo, nie mam wyjścia. - odpowiedziała. matka współczuła jej, łapiąc na chwilę jej rękę, po czym wyszła, zamykając za sobą drzwi. wtedy dziewczyna rozpłakała się, poddała się smutkowi i tęsknocie. wiedziała, że kłamie rodzicielkę, zdawała sobie sprawę, że przez bardzo długi czas będzie się zmagała z tym uczuciem. przerażała ją wizja świata, w którym go nie było. przypomniała sobie jego obietnice, nazwała je kłamstwami. otarła łzy i przywołała w myślach wspólne wspomnienia. poddała się wyobraźni, widziała jak do niej wraca, przeprasza ją. zabolało, gdy otworzyła oczy i dostrzegła rzeczywistość. spojrzała w czarne niebo za oknem. męcząca noc jak zwykle przywołała zbyt wiele marzeń. / tonatyle
|
|
|
|
Dodaj komentarz