 |
tonatyle.moblo.pl
nie przejmuj się moim umieraniem. możesz schować się w pokoju albo zgubić w tłumie ludzi i udawać że szczęśliwe zakończenie tak jak w najładniejszych bajkach przy
|
|
 |
|
nie przejmuj się moim umieraniem. możesz schować się w pokoju albo zgubić w tłumie ludzi, i udawać, że szczęśliwe zakończenie, tak, jak w najładniejszych bajkach, przytrafi się właśnie nam.
nie przejmuj się - poradzę sobie. mam przecież słowa słodkie jak budyń, trochę ładnych marzeń i psa. nie będę płakać - boję się. mogę przecież wypłakać serce, a razem z nim resztki uczuć do Ciebie. / Aleksandra Steć
|
|
|
|
To najbardziej samotna rzecz na świecie, czekanie, aż ktoś was znajdzie. / Patti Smith
|
|
|
|
To niewiarygodne, że ma się wokół siebie tak strasznie dużo osób, a chce tylko jednej. / Tove Jansson (w liście do Tuulikki Pietilä)
|
|
|
|
Kochałam go na tysiące różnych sposobów, na wszystkie możliwe sposoby. Codziennie inaczej i codziennie na nowo. To była miłość od pierwszego spojrzenia i miłość od każdego kolejnego spojrzenia. Taka, która przytrafia się raz w życiu i przez resztę życia nie jesteś w stanie wymazać jej z pamięci. Wypełnia cię tak mocno, że w końcu tym uczuciem się stajesz. / Aleksandra Steć
|
|
|
|
Cieszę się, że jesteś. Gdzieś, w tym samym co ja listopadzie. / Maciej Wierszycki
|
|
|
|
A dziś napiję się za to wszystko, co miało być a nie było. / autor nieznany
|
|
|
|
Broń swojego entuzjazmu przed sceptyzmem innych. / Jackson H. Brown
|
|
| tonatyle dodał komentarz: |
31 października 2017 |
|
|
Płaczę. Idę ulicą i płaczę. Łzy mi wchodzą do ust. A taki byłem wesoły nie tak dawno, tak sobie szedłem w podskokach wesoło. A teraz płaczę. / Edward Stachura
|
|
|
|
Człowiek zawsze najbardziej pragnie tego, co mu się wymyka. / Milan Kundera {znalezione u: suddenly_122}
|
|
|
|
Wiecie co boli? Bezsilność, kiedy wiesz, że można to naprawić, ale przecież druga osoba nie widzi w tym sensu. / net
|
|
|
|
Ciągle na Ciebie umierałam, ale ten nawracający proces zmęczył mnie tak bardzo, że teraz na Twój widok nie chce mi się już wzruszać. Nawet ramionami. / Katarzyna Wołyniec
|
|
|
|
Dodaj komentarz