 |
subsoonic.moblo.pl
Tak często potrzebujemy czegoś co pozwoli nam sie oderwać od raniącej nas rzeczywistości. Takiego swojego idealnie wykreowanego świata. Miejsca gdzie będziemy potrafil
|
|
 |
|
Tak często potrzebujemy czegoś co pozwoli nam sie oderwać od raniącej nas rzeczywistości. Takiego swojego idealnie wykreowanego świata. Miejsca gdzie będziemy potrafili być sobą. Niektórym nie udaje sie przejść na druga strone lustra. Nie byli kochani. Miłość i wolność to dwie nici wzajemnie przecinające nasze umysły. Ostatni raz spojrze na Jego zdjecie. Wdech, wydech. Odeszłam.
|
|
|
|
Są tutaj. To przez nich wbijam paznokcie w skórę. Niezaradna, mała, zagubiona. Strachliwa. Przelękniona. Do snu mi śpiewają pieśni martwych. I dłonie się trzęsą, jakoby cialo w agonii. Twoje dłonie dotykają mnie, ale dlaczego wciąż nie ma Cię przy mnie? Nie usypiasz ze mną. Nie ma Cię gdy chwytają mnie za nadgarstki, nie ma Cię gdy pochłania mnie ciemność. Skaczą sobie do gardeł. Każdy chce rozszarpać mnie na strzępy. Nie potrafię uciekać, lęk mnie paraliżuje. Tak bardzo chcę Twoich delikatnych pocałunków, chcę Cię ciągle mieć przy sobie. Nie chcę byś zniknął gdzieś po drodze. Chcę byś mnie uratował. Jesteś mą ostatnią nadzieją, lecz zguba czeka na mnie na prawie każdym kroku. A jestem zatracona w lęku który pokrywa mnie krwawymi bliznami. Niech ta krew nie cieknie. Niech nie cieknie tak szybko.
|
|
|
|
Czy wszystko pozostanie tak samo, kiedy mnie już nie będzie? Czy książki odwykną od dotyku moich rąk, czy suknie zapomną o zapachu mojego ciała? A ludzie? Przez chwilę będą mówić o mnie, będą dziwić się mojej śmierci - zapomną. Nie łudźmy się, przyjacielu, ludzie pogrzebią nas w pamięci równie szybko, jak pogrzebią w ziemi nasze ciała. Nasz ból, nasza miłość, wszystkie nasze pragnienia odejdą razem z nami i nie zostanie po nich nawet puste miejsce. Na ziemi nie ma pustych miejsc.
|
|
|
|
Mam prośbę, Drogi Przyjacielu. Weź ten nóż, niech jego blask wywoła uśmiech na Twej twarzy, później zrób nim jedną ranę w moim sercu. Cało zachowaj. Zawsze, kiedy tylko o mnie pomyślisz wytnij prostą linię na moim nadgarstku. Kiedy tyko będziesz na mnie zły zrób kolejną dziurę w klatce piersiowej którym zalśniła Twoja twarz, gdy niszczyłeś drugiego człowieka, odetnij mi głowę i wykrój wszystkie skrawki narządu, który podziurawiłeś, w przypływie złości. Głowę spal, ciało zakop, a "serce" zachowaj na pamiątkę. Oto mamy praktyczny przykład reakcji psychicznych, pomiędzy dwojgiem ludzi. Myślę, że to wszystko, mój najdroższy przyjacielu. Bywaj.
|
|
|
|
Potrzebuję więcej uskrzydlonych przyjaciół.
Wszystkie znane mi anioły wlewają beton w moje żyły.
|
|
|
|
Tylko on potrafił zrozumieć jej podejście do świata. Tylko on nie pytał dlaczego śpi w dwóch różnych skarpetkach. Tylko on nie próbował pocieszać gdy było źle. Dawał jej swobodę do wypłakania się, bo wiedział, że później będzie jej lepiej. Tylko on bez słowa zanosił ją do sypialni, kiedy po imprezie nie była w stanie dotrzeć tam sama. To właśnie on każdego ranka czekał na nią z kubkiem kakao. To on bez żadnych sprzeciwów oglądał z nią denne komedie romantyczne. To on podczas ulewy zabierał jej parasol i kazał gonić się po deszczu. To on z wredną miną pytał "Jak tam na dole", wiedząc, że nienawidzi swojego wzrostu. Tylko on nie robił jej wyrzutów. A gdy go zabrakło jej świat się zawalił.
|
|
|
|
Mam jego. Mam coś co jest tak cudowne, że żadne słowa nie są w stanie tego opisać. Znaczy dla mnie więcej niż ulubiony sweter, więcej niż pluszowy miś, którego mam odkąd tylko pamiętam. Na jego imię, głos, spojrzenie z moim ciałem dzieją się niezrozumiałe dla mnie rzeczy. Uczucie gorąca, walące jak dzwon serce i oczy pełne miłości. Tak kocham go ! Bardziej niż zachody słońca, których nie potrafię sobie w żaden sposób odmówić.
|
|
|
|
Teraz się pozbierałam . nie jestem już tak perfekcyjna jak wcześniej, nie potrafię już tak pięknie żyć, nie potrafię szczerze się śmiać . ale jestem . wstaje z łóżka żeby przeżyć kolejny cholernie pusty dzień . nie utrudniaj mi tego . nie wracaj .
|
|
|
|
na co dzień, potrafiłabym rozmawiać z Nim godzinami, czasem nawet na tak błahe i nieistotne tematy, po to by jedynie wsłuchiwać się w brzmienie słów, w rytm Jego oddechu wydobywający się z głośnika telefonu. ten stan, chociaż tak mało znaczący to jednak najlepszy ze wszystkich, kiedy znów leżąc z telefonem przy uchu, uśmiechasz się do pustych ścian pokoju, znów wewnętrznie cieszysz się kolejnymi uderzeniami własnego serca, tymi, w których streszcza się to codzienne szczęście, jakie On, daje Ci sobą.
|
|
|
|
Kiedy kogoś kochasz, myślenie o nim jest jak oddychanie. Robisz to bez kontroli i robisz to cały czas.
|
|
|
|
Głęboko na dnie, pośród złamanych obietnic
Słowa zanikają w odbiciach echa
Więc przez jedno ostatnie kłamstwo
Tym razem nareszcie pozwalam Ci odejść.
|
|
|
|
Dodaj komentarz